www.dierenherinnering.nl

Hoi allemaal,

Ik ben een hele tijd niet meer op dit forum geweest. Te moeilijk, te pijnlijk. Cora stuurde mij vandaag een mailtje en daardoor kreeg ik weer even de moed om terug te komen. Zit met tranen in mijn ogen, alweer.

Zal me opnieuw even voorstellen:
Ik ben Esther Guapa, mijn hondenmeisje waar ik op 11 februari van 2008 afscheid van heb moeten nemen.

in januari van 2008 is mijn zieke oma, 1 dag na haar 86e verjaardag, bij ons in huis komen wonen waardoor wij de mooie taak mochten krijgen om voor haar te zorgen. Het ging slecht met oma, maar langzamerhand ging het steeds beter met haar. Niemand van ons had de illusie dat mijn oma ooit weer beter zou worden maar we hadden met z'n allen wel de hoop dat ze nog een paar mooie jaren mocht hebben. Helaas heeft dat niet zo mogen zijn. Op 21 augustus 2008 is zij zeer plotseling overleden... een hele grote klap, bovenop het verdriet door het verlies van Guapa.

Een week voor het overlijden van oma, hebben wij onze poes Gypsy na dik 18 jaar moeten laten inslapen. Eerst moesten we leren leven zonder Guapa, toen leren leven zonder Gypsy en daarbovenop moeten we nu leren leven zonder oma.

Ik was helemaal nergens meer, totaal kapot, overmeesterd door zoveel verdriet. Daarom kon ik het niet opbrengen om hier te komen. Omdat hier ook veel verdriet is. Het mijne was té groot om met dat van jullie mee te kunnen leven. Sorry daarvoor.

Inmiddels nadert de datum waarop Guapa een jaar geleden is heengegaan...

Ons huis was na het overlijden van oma zó ontzettend leeg en stil, we konden het echt niet aan. Om de leegte een klein beetje te vullen, om weer wat leven in huis te hebben, hebben we op 1 september een nieuwe vriendin in huis genomen: Gitana - een schattig poesje van toen precies 8 weken. Gitana is het Spaanse woord voor Gypsy - ter nagedachtenis aan onze vurige zigeunerin die zo triest aan haar einde is gekomen (vertel ik nog wel eens).

Gitana is een zegen gebleken. Ze is een levendige, vrolijke poes die gek genoeg qua gedrag heel veel aan Guapa doet denken. Ze heeft echt hondse manieren, hoe raar dat ook klinkt. Denk daarbij aan apporteren van speelgoed, voerbakje in één keer leegeten, met ons meelopen op straat, enz. Het is een vurig, eigenzinnig, aanhankelijk en prachtig poesje die ons met haar malle fratsen weer een beetje vrolijkheid schenkt. Ze is nu bijna 7 maanden en zit tegen haar eerste krolsheid aan. We willen dolgraag dat ze kittens krijgt - vrijers genoeg hier in de omgeving en aan belangstelling heeft ze beslist niet tekort. Ik plaats binnenkort wel een foto van Gitana.

Cora, bedankt dat je me weer hebt "binnengehaald"! Ik weet niet in hoeverre ik het kan opbrengen om hier vaak te komen, maar ik zal zeker zo af en toe iets van me laten horen. Ik heb vanavond weer wat rondgesnuffeld hier en het was niet makkelijk om te lezen hoeveel bijzondere maatjes dit aardse leven hebben moeten verlaten. Ik wens iedereen dan ook ontzettend veel sterkte met het verlies en het gemis van de geliefde maatjes. Ik troost mezelf nog elke dag met de gedachte aan de regenboogbrug, de hoop dat onze maatjes daar zijn en zonder pijn of andere ongemakken hun leven na dit leven voortzetten.

Groetjes,
Esther

Nogmaals lieve Es, voel je niet verplicht........weet dat we aan je denken en dat we jou missen......

Ook het van je afschrijven kan helpen om de pijn van verlies te verzachten, weg nemen zal niet lukken, maar weet dat we er voor elkaar zijn.......

Nogmaals een dikke knuffel van mij......en heel veel sterkte met het verlies van zowel je oma als van Gypsy...en Guapa zullen we ook nooit vergeten.......

Neem je tijd.......af en toe een berichtje hoe het met je gaat zou fijn zijn, maar alleen als jij het aankunt!

Hoi Esther,

warm welkom terug hoor ! En voel je inderdaad niet verplicht, maar ik ben wel weer blij om wat van je te horen ook al is het een kl*tejaar voor je geweest. Ik wens je sterkte in ieder geval !

Groetjes, Annet

Ben blij dat je ons weer gevonden hebt Esther.Cora en ik hebben het regelmatig over je gehad,zelfs verleden week nog met oog op de sterfdatum van Guapa."Moesten" we een berichtje aan haar wijden of niet?Ik was er heilig van overtuigd dat je op die datum even langs zou waaien.

Ik wil je natuurlijk condoleren met het verlies van je Oma en van Gypsy.Waren ze bij leven en welzijn erg aan elkaar verknocht?

Voel je alsjeblieft niet verplicht om hier te schrijven of te lezen Esther maar weet wel dat we al die tijd aan je gedacht hebben en dat we je gemist hebben.
Regelmatig op maandagmorgen dacht ik aan jou en aan je kaarsjes.

Heel veel geluk en plezier met Gitana.Wacht maar tot ze echt krols wordt dan zal de stilte helemaal uit je huissie verdwijnen.

Over die regenboog .......... Wat zal het mooi zijn als Guapa stond te wachten op Gypsy en je Oma he?
Ik schrijf Oma met een hoofdletter omdat ik weet hoe belangrijk ze voor je was.

Dikke knuffel van mij voor jou.

Welkom terug Esther,

Toevallig genoeg zat ik er ook een tijdje geleden aan te denken. Aan Guapa dan.
Zie dat je een roerig jaar achter de rug hebt. Ik hoop dat Gitana een beetje blijdschap kan brengen. Het gene wat je zegt over dat Gitana veel dingen doet wat Guapa deed gaf me een glimlach. Ik ken die dingen maar al te goed. En ik ben er van overtuigd dat Guapa via het lichaam van Gitana bij jullie terug is gekomen. Dit gebeurd namelijk heel vaak.
Ik meen dat nog iemand van het forum dit heeft mee gemaakt .

Heel veel geluk met Gitana.

Liefs dees

Hallo Esther, wat goed dat je er weer bent!!!
Het mooie van dit forum is dat je je nooit alleen of triest hoeft te voelen. Er zitten lieve en meevoelende mensen op dit forum. Ook ik heb dat ondervonden na veel ellende en afscheid nemen. Heel vaak zit ik niet op het forum. Maar als ik weer een ´kontakt´ heb dan is het direct voelbaar!
Sterkte met alles en fijn dat Gitana zoveel liefde geeft en dat je daar ook voor open staat!
groetjes, Nel

Hoi lieve Esther, welkom terug !!
We hebben je gemist meid

Wat hebben we toch een fijn clubje zo bij elkaar!
Top meiden om Es zo warm welkom te heten!

Ze heeft onze armen echt nodig!

hoi esther, fijn dat je weer terug bent.
ik ben zelf ook heel lang afwezig geweest door roerige tijden, maar ik ben blij dat ik er weer ben hoor.

Meiden, wat een ontzettend warm welkom! Het doet me ontzettend goed. En wat me ook zo goed doet is om te lezen dat jullie ook aan Guapa gedacht hebben. Echt heel fijn - zoals Cora al zei: top meiden! Een heerlijk clubje hier, voelt als een warm badje.

Ik weet heel zeker dat Yaya (is dus oma), Guapa en Gypsy elkaar hebben gevonden bij de regenboogbrug. Er was een sterke band tussen hen. Yaya was niet alleen gek met Gyapa maar ook met Gypsy en zij met haar. Terwijl Gypsy echt geen allemansvriendin was. En zal ik jullie iets vertellen? Yaya wilde gecremeerd worden, niet begraven en dat is natuurlijk gebeurd. Haar urn staat zoals ze wilde, dus bij ons in huis, waar we zo gelukkig met elkaar zijn geweest. Guapa ligt in onze tuin begraven, op een mooi plekje. Gypsy ligt ernaast. En yaya heeft mij gevraagd om t.z.t. haar urn tussen hen in te begraven want ze wilde graag bij hen blijven. Ik heb yaya verteld over de regenboogbrug en dat vond ze zo mooi... vandaar dat ze dit verzoek heeft gedaan.

Toen ze alledrie nog leefden, zeiden we vaak voor de grap dat het bij ons thuis een bejaarden-dames-clubje was en daar moest yaya dan altijd heel erg om lachen. Straks liggen de drie oude dames weer bij elkaar.

Gitana is echt een leuk maf beest! Ze brengt me veel plezier en houdt me op de been. Hopelijk krijgt ze een nestje! Ze is inmiddels duidelijk onder invloed van hormonen, heeft echte mood-swings hahaha! Ben benieuwd wanneer ze een vrijer vindt.

Ik vond het trouwens mooi om te lezen dat het écht mogelijk is, dat Guapa op een of andere manier terug is gekomen via Gitana. Vond het zelf in het begin een beetje gek maar het is gewoon niet te ontkennen. Mensen die hier komen en Guapa goed hebben gekend maar Gitana nu nieuw leren kennen, beginnen er zelf ook altijd over. Vind dat zó bijzonder en ik vond het dus fijn om te lezen dat het écht zo kan zijn!

Afijn, heel verhaal weer maar allemaal heel heel heel erg bedankt voor jullie warme woorden. Echt fijn, bedankt!

Es

kijk hier maar eens.........

viewtopic.php?f=21&t=761637

Wat een prachtige bewerking Cora!!! Heel vertederend. Prachtig en met liefde gedaan! gr. Nel

dierenkunst schreef:Wat een prachtige bewerking Cora!!! Heel vertederend. Prachtig en met liefde gedaan! gr. Nel

Het ging eigenlijk om het verhaal dat eronder staat, heel bijzonder........bijzonder mooi en troostgevend.......

Een steuntje in de rug voor Guapa........en ons allemaal trouwens......

Ja, natuurlijk, dat is een prachtig en uitzonderlijk verhaal!!!
gr. Nel

Wat een buitengewoon en mooi verhaal! Heerlijk om zulke duidelijke en onmiskenbare "berichten" door te krijgen. Bedankt dat je me dit hebt laten zien.

Mijn ontvangen "berichten" zijn helaas niet altijd even duidelijk. Een voorbeeld: ik droom vaak over Guapa, vier dagen geleden nog. Een hele heldere droom die ik niet alleen zag, maar ook voelde. De gebeurtenissen waren een beetje vreemd: ik was nl. bezig om elastiekjes om Guapa's achter- en voorpoten te binden en wel op een hele aparte manier. Kan niet goed beschrijven hoe maar apart was het zeker. Ik heb in het verleden wel eens een elastiekje losjes om een pootverband gebonden maar dat was om 1 pootje en bepaald niet op de manier die in mijn droom te zien was. Hmmm.... 's ff denken hoe ik dit kan uitleggen. De achterpoot moest worden vastgemaakt aan de voorpoot. Met een elastiekje dus. Met een lus om het voetje heen, langs de oksel en over de buik naar de voorpoot toe, daar weer onder de oksel door en weer met een lus over het voetje. En dat aan beide kanten. Ik zat maar te emmeren om dat voor elkaar te krijgen, werd er bijna wanhopig van maar Guapa lachte tijdens die pogingen en likte me en was vrolijk. Echt, het sloeg helemaal nergens op. In de droom liet Guapa alles toe, zoals ze altijd alles heeft toegelaten wat ik bij haar moest doen. Ze werkte goed mee en likte me lustig in m'n gezicht en maakte me aan het lachen. Het was een hele idiote situatie, leek meer op een maf spelletje, en toen ik wakker werd, begreep ik er geen moer van.

Twee dagen later daagde het me ineens: de droom kwam rond de dagen dat ik, een jaar geleden, heel wanhopig en vasthoudend met Guapa bezig was. Antibraakmiddel en water met een spuitje toedienen, minihapjes zacht voer langs de tanden smeren, 's nachts naast haar op de grond liggen om haar vast te houden en te troosten, naar beneden dragen de tuin in en weer naar boven toe, enzovoorts.

Nu ik die droom in tijd heb kunnen plaatsen, lijkt het wel alsof Guapa me in de droom heeft willen vertellen dat ze het fijn vond om op die manier door mij verzorgd te worden omdat ze het heerlijk vond dat ik zo met haar bezig was. Hoewel al die handelingen op zicht natuurlijk niet leuk waren en haar uiteindelijk niet hebben kunnen redden. Net zoals het in de droom niet lukte om de pootjes aan elkaar te binden met elastiekjes. In het echt, waren het hele intense momenten die Guapa en ik samen beleefd hebben destijds. In de droom was het net zo intens, maar er zat een vrolijk randje omheen. Guapa genoot van mijn handen die met haar bezig waren en van de intensiteit van die momenten. En net zoals ik, een jaar geleden, diep in mijn hart wist dat al die handelingen niets zouden uithalen, was het gedoe met de elastiekjes in de droom ook vruchteloos. Maar wel een intens bezig zijn met Guapa - die ervan genoot.

Gisteravond klom Gitana met haar voorpootjes op de salontafel om iets van dichtbij te bekijken. Mijn man en ik zeiden allebei tegelijk tegen haar: 'hé, wat doe jij nou??' omdat we niet willen dat de poes over de tafels heenloopt. Gitana keek ons om de beurt aan, trok haar pootjes terug en boog haar kopje naar beneden. Zogenaamd kijkend naar de vloer (schaamtevolle houding) maar ondertussen vanonder haar wimpers ons aankijkend. Zoals een mens over de rand van een leesbrilletje iemand anders kan aankijken. En tegelijkertijd zeiden mijn man en ik tegen elkaar: 'jeetje zeg, zo deed Guapa ook altijd!'. Met die houding van "oeps, ik doe iets wat niet mag dus ik buig mijn kop zodat jullie weten dat ik weet maar ik blijf jullie lekker wél aankijken!" Hahahaha... Gitana is eigenlijk een beetje (of een heleboel) onze Guapa!! En ik ben daar zó blij mee!

Vaak vraag ik me af of het geen "wishful thinking" is, maar ik raak er steeds meer van overtuigd dat het écht zo is. Helemaal nu ik het verhaal bij achter die prachtige bewerking heb gelezen.

Es