www.dierenherinnering.nl

He, he, eindelijk weer internet, dus ook eindelijk de tijd om me hier aan te melden. Wie ben ik?
Ik ben Corina, 39 jaar en woon sinds een maand in Zweden samen met mijn man Popke (44) en mijn twee witte ijsberen (Zwitserse witte herders) Yoran (4) en Youri (4 maanden!!).
Ik heb Cora van http://www.dierenherinneringen.nl leren kennen via een ander forum, waarvan ik al enkele leden hier ook rond zie zwerven hihihi. Ik heb haar in Zwolle bij de hondenshow voor het eerst ontmoet en het klikte meteen. Natuurlijk had ze een voorsprong...... ze heeft 2 husky's en die vind ik zo mooi :wink:
Ze heeft enkele prachtige bewerkingen voor mij gemaakt, waaronder één voor onze in juni vorige jaar overleden dochter Natascha. Een hele waardevolle foto!!!
Helaas is onze laatste ontmoeting niet helemaal vlekkeloos gegaan omdat tijdens de wandeling met al onze honden, onze pup Youri aangevallen werd door een Bullterrier. Daar liep flink wat verwondingen op. Gelukkig gaat het nu weer goed met Youri en lijkt hij er niks aan over gehouden te hebben.
Ik ben blij dat ik hier nu ook eindelijk kan zijn en zal mij best gaan doen om iedereen te leren kennen. En dat wordt heel wat berichtjes lezen !!!!

Heeee Corina.....wat vind ik dit ontzettend leuk......elkaar leren kennen via een ander forum omdat ik gegrepen werd door jou verhaal van het ziek zijn en overlijden van jullie dochter Natascha.

Dat ik jou nu hier mag begroeten voelt best een beetje als eer....

Ik hoop dat je het hier naar je zin mag krijgen en dat we veel verhalen en foto's mogen gaan bewonderen van jullie nieuwe levensdoel!
En niet te vergeten jullie kanjers Yo en Yo!!

Wees welkom Corina! :D

Heee Corin@.

Al zoveel over jullie gehoord (alleen maar goeds hoor) en hier ben je nu dan eindelijk. :D
Ik ben blij te horen dat Youri geen nadelige gevolgen over lijkt te houden van zijn aanvaring met die Bullterrier.
van Harte welkom op dit forum en ik hoop heel veel van je te horen en te zien natuurlijk want wat is er nou mooier als twee van die mooie ijsberen in het prachtige Zweden?

Van harte welkom en natuurlijk foto's plaatsen van het mooie zweden en de mooie honden!!!!

hoi hoi welkom !! Hoe is het met Youri ??? :wink:

Ik wil jullie graag de foto laten zien die Cora voor ons gemaakt heeft, na het overlijden van Natascha. De originele foto is de laatste geweest voordat ze ziek werd en is dus erg waardevol voor ons. Cora heeft er iets moois van gemaakt:

Wat een mooi meiske Corin@.
Ik kan me voorstellen dat je haar nog enorm mist.
Je schrijft zo beeldend over haar dat ik nu al een klein beetje het idee heb dat ik haar via jou heb leren kennen.

Heel veel sterkte meis.Voor jou komen nu ook alle herinneringen van verleden jaar weer dubbel en dwars op je af.

ze is mooi, die meid van jullie!

Natuurlijk ook van mij een warm welkom hier Corin@.
Ook ik heb je leren kennen via een ander forum en wist in het
begin helemaal niet dat er een ziek meisje was.

Ik kwam op het forum net nadat Wolf overleden was....
Opeens had ik in de gaten wat er speelde , een mooi en jong meisje
dat ontzettend ziek was.
Natascha is nu bij alle witjes waar ze zo ontzettend van hield.

Gelukkig dat alles goed is met Yoran en Youri.....en met Popke
en jouzelf natuurlijk , ben je al een beetje gewent?

Groetjes Yvonne

Hallo Corina,

Ik heb nog wel een aantal keren aan jullie gedacht, hoe bevalt het
in Zweden?
En is alles goed gekomen met de kleine kanjer?
Wat waren we geschrokken en hebben jullie nog wat gehoord
van het andere beest?

Groetjes Diaan.

Het is een super mooie foto Corina !!

hoi corina

welkom hier :lol:
ook ik ken je van andere forum
heelveel plezier hier

Hoi Corina uit Zweden, welkom op het forum (en nog heel veel sterkte gewenst met het verlies van jullie dochter)

Heftig zeg. Een kind verliezen is het ergste wat je als ouders kan overkomen. Vrienden van ons hun dochter is doodgeboren, dus helaas kan ik me ietsiepietsie van het gevoel voorstellen.

Was het niet ekstra moeilijk om Nederland achter jullie te laten?

Anita schreef:Heftig zeg. Een kind verliezen is het ergste wat je als ouders kan overkomen. Vrienden van ons hun dochter is doodgeboren, dus helaas kan ik me ietsiepietsie van het gevoel voorstellen.

Was het niet ekstra moeilijk om Nederland achter jullie te laten?

Wij hebben voor Natascha ook nog een zoontje gehad dat is ook doodgeboren, onze kleine Thijsje :cry: :cry: :cry:

Eigenlijk vonden we het allebei niet moeilijker om Nederland achter te laten omdat Natascha daar begraven is. We hebben haar nog een hele mooie gedenksteen gegeven en voor ons is het daar nu 'klaar'. Natascha is hier gewoon bij ons, ze zit in onze genen verweven. Alles wat wij doen of denken is gebaseerd op ons leven met Natascha. Snap je wat ik bedoel? Natascha zit in ons hart, waar ter wereld we ook zijn. En dat staat ook op haar steen: för alltid och överallt i våra hjärtan.

Natascha ging al vanaf haar 3e jaar met ons mee naar Zweden. We hebben veel van Zweden gezien, samen met haar. Lekker in de meren gezwommen, op de stranden in het zand gespeeld, naar de dierentuin, op elandsafari...