www.dierenherinnering.nl

Onze Mike as een Duitse Staande Langhaar die 15 december 9 jaar zou worden. Alles ging prima totdat hij 6 weken geleden met zijn pootje ging trekken. Wat het was, kwamen ze eerst niet achter. Uiteindelijk kwam de specialist erachter. Het was een hersenvliesontsteking. Helaas hielpen de medicijnen niet. Mike kreeg steeds meer pijn wat echt door merg en been gaat. De artsen wisten het al zo goed als zeker: het moest een tumor bij zijn nek zijn. We konden nog een wel een scan van 600Euro laten maken om de bevestiging te krijgen, maar opereren had toch geen zin. De kans op verlamming was te groot. Vrijdag had hij nog een opleving. Hij wilde zelf naar het park en liep zelfs voor ons uit. Het liefst wilde hij nog achter ballen aanrennen, wat hij altijd geweldig vond, maar zijn lichaam wilde niet. Zo zielig. En bukken om de bal te pakken, ging ook niet. Dus gaf ik hem steeds in zijn bek. Dat vond hij fijn. Hoe verder de tijd vorderde hoe erger de pijn voor Mike werd, maar ook voor ons hem zo te zien. We wilden tot maandag wachten, maar dat konden we hem niet aan doen. Zo erg dat hij nog wel wilde, maar zijn lichaam niet. Hij ging gisteren steeds met zijn pootje tegen de deur en wilde voor op het grasveld liggen. Daar kwamen meerdere buren hem dag zeggen met een traan. Om 15 uur moesten we hem wegbrengen. De laatste keer het huis uit met hem deed al pijn. Hij wilde de auto wel in en lag bij mij op schoot. Bij de dierenarts wilde hij niet naar binnen. Binnen knuffelden we hem en gaf hij me, ondanks al zijn pijn, nog een lik ( deed hij altijd als je ''kus'' zei) Zo lief!!! Toen moest hij op de tafel gelegd worden. Ik hield hem vast en knuffelde en kuste hem. De dierenarts gaf een spuit en binnen twee tellen, was het gedaan. Ik vind het erg zwaar zonder hem en huil wat af. Moet steeds denken aan gisteren en aan waar Mike nu zal zijn. Dat voelt heel eenzaam.

Hoi Kitty,
fijn dat je hier je verhaal hebt neer kunnen zetten, het moet heel moeilijk voor je zijn omdat het nog maar zo kort geleden is.......
De tranen mogen hier vloeien zoveel en zo vaak het nodig is....ik hoop dat je hier een beetje troost en steun kunt vinden.

We weten allemaal wat je door moet, dat het zo verschrikkelijk veel pijn doet.

We huilen met je mee....... :cry:

Lieve Mike, ik ben er van overtuigd dat je nu weer alle ballen vangt die er naar je toegegooit worden!
Doe Pablo en de kleine meid van mij en alle andere maatjes een "kus" van ons!
En wacht op je vrouwtje......

Veel speel plezier over de regenboog brug....eindelijk geen pijn meer!

Heel veel sterkte met het verlies van jullie Mike.
Jullie hebben voor hem gekozen, hem langer lijden bespaard. Probeer de goede jaren met hem te herinneren en te koesteren.......... Maar inderdaad, het is thuis toch ineens anders........Ik weet er alles van.
Nogmaals sterkte!

Dankjewel voor de lieve berichtjes. Dit forum doet me erg goed

Groetjes Kitty

Heel veel sterkte Kitty en rust zacht Mike en mocht je onze katten nog tegen komen Mik, Tijger en Rebel geef ze dan ook nog een lik van ons.

Kitty ik wens jou en je familie veel sterkte in deze zware tijd... :cry:

Rust zacht Mike

Ik denk dat je over de brug weer heel veel vriendjes gaat tegenkomen... :cry:

kitty en moeder heelveel sterkte in deze zeer moeilijke tijd
mike kijkt vanuit de regenboogbrug naar julllie
heelveel sterkte

Ook hier vloeien de tranen om jullie Mike hoor. :cry:

Wat dapper dat je zo kort na zijn overlijden al je verhaal neer wilt zetten.
Hier op het forum zal altijd een plekje zijn voor Mike en alle anderen.
Liefde is ook los kunnen laten en je hebt het allerbeste aan je maatje gegeven wat je geven kon.
Heel veel sterkte voor jou en je moeder.

Kitty heel veel sterkte met het verlies van jouw Mike

Ben blij dat Mike een verder lijden bespaard is gebleven
Zijn geest was nog zo jong maar zijn lichaam vroeg om rust
Je hebt de juiste maar ook moeilijkste beslissing genomen


Lieve Mike
Rust maar uit en waak maar over je baasje van daar waar jij
nu bent.
Als de tijd daar is zullen jullie elkaar weer ontmoeten
Rust zacht lieve Mike

Yvonne