Binky
Geplaatst: vr jun 24, 2005 3:30 pm
Ik weet niet zeker of ik mijn verhaal wel mag plaatsen..
Binky
Ongeveer 2 jaar geleden ging ik eigenlijk zomaar voor mn lol kijken in de dierenwinkel. Bij de cavia's nam ik altijd even de tijd omdat dat een van mijn lievelingsdieren was. Meteen viel Binky mij op. Hij zat in een hoekje. Heel zielig vond ik. Toen ik mijn moeder haalde mocht ik hem zelfs even vasthouden. Hij was heel rustig.. De volgende dag zijn we weer naar de dierenwinkel gegaan en hebben we hem meegenomen. Een aantal maanden later gingen we naar de dierenarts om zijn nageltjes te laten knippen. Maar dat kwam er even niet van.. Het bleek dat zijn blaas niet in orde was. Nouja daar hebben we dus een paar keer voor moeten terug komen. Toen de vakantie begon werd hij steeds rustiger, wij dachten dat dat door het weer kwam. Toen ik op school zat (en mijn moeder gelukkig thuis was!) kreeg Binky het heel benauwd. Mijn moeder is snel met hem naar de dierenarts geweest en kreeg medicijnen. Omdat het vakantie was en alles weer goed bleek te gaan met Binky besloot ik maar een paar dagen bij mijn oma te gaan slapen. Op de tweede dag stond mijn moeder plotseling voor de deur. Ik schrok me rot en eigenlijk zag ik het al aankomen. Het ging heel slecht met Binky... Hij had heel veel moeite met ademen en kon amper meer bewegen. We zijn heel snel naar de dierenarts gegaan. Hij is in mijn armen lekker gaan slapen. Omdat Binky eigenlijk heel veel troost was geweest voor mij (in die tijd heeft een goede vriend zelfmoord gepleegt...) wilde ik hem niet zoals alle andere hamster en muizen in de tuin begraven. We hebben hem laten cremeren (als ik het goed schrijf). En het is echt heel moeilijk om hem die oven in te zien gaan.. Ik heb die komende paar weken bijna niks anders gedaan dan gehuilt. Zijn as heb ik altijd nog bij me, ook heb ik zijn medicijnen, een lokje van zijn haar en zijn liksteen nog hier. Bijna nog elke dag denk ik aan hem. Ik vind het onwijs erg dat hij maar 1,5 jaar oud is geworden. Hij verdiende het niet. Maar hij verdiende het ook zeker niet om nog langer te lijden.
Hier wat foto's van Binky..
Laura
Binky
Ongeveer 2 jaar geleden ging ik eigenlijk zomaar voor mn lol kijken in de dierenwinkel. Bij de cavia's nam ik altijd even de tijd omdat dat een van mijn lievelingsdieren was. Meteen viel Binky mij op. Hij zat in een hoekje. Heel zielig vond ik. Toen ik mijn moeder haalde mocht ik hem zelfs even vasthouden. Hij was heel rustig.. De volgende dag zijn we weer naar de dierenwinkel gegaan en hebben we hem meegenomen. Een aantal maanden later gingen we naar de dierenarts om zijn nageltjes te laten knippen. Maar dat kwam er even niet van.. Het bleek dat zijn blaas niet in orde was. Nouja daar hebben we dus een paar keer voor moeten terug komen. Toen de vakantie begon werd hij steeds rustiger, wij dachten dat dat door het weer kwam. Toen ik op school zat (en mijn moeder gelukkig thuis was!) kreeg Binky het heel benauwd. Mijn moeder is snel met hem naar de dierenarts geweest en kreeg medicijnen. Omdat het vakantie was en alles weer goed bleek te gaan met Binky besloot ik maar een paar dagen bij mijn oma te gaan slapen. Op de tweede dag stond mijn moeder plotseling voor de deur. Ik schrok me rot en eigenlijk zag ik het al aankomen. Het ging heel slecht met Binky... Hij had heel veel moeite met ademen en kon amper meer bewegen. We zijn heel snel naar de dierenarts gegaan. Hij is in mijn armen lekker gaan slapen. Omdat Binky eigenlijk heel veel troost was geweest voor mij (in die tijd heeft een goede vriend zelfmoord gepleegt...) wilde ik hem niet zoals alle andere hamster en muizen in de tuin begraven. We hebben hem laten cremeren (als ik het goed schrijf). En het is echt heel moeilijk om hem die oven in te zien gaan.. Ik heb die komende paar weken bijna niks anders gedaan dan gehuilt. Zijn as heb ik altijd nog bij me, ook heb ik zijn medicijnen, een lokje van zijn haar en zijn liksteen nog hier. Bijna nog elke dag denk ik aan hem. Ik vind het onwijs erg dat hij maar 1,5 jaar oud is geworden. Hij verdiende het niet. Maar hij verdiende het ook zeker niet om nog langer te lijden.
Hier wat foto's van Binky..
Laura