Mascotte..........

[Hansie]

Ik heb dit verhaal ook op een ander forum gezet maar ik denk dat het hier beter past, (ik hier al aardig wat traanjes weg gepinkt op dit forum).

Dinsdag 13-02-2007 heb ik onze hond Mascotte in moeten laten slapen.
Mascotte was geen ras hond maar een straat hondje die door een vroegere buurvrouw mee genomen was uit Frankrijk (als ze daar gebleven was had ze er waarschijnlijk 13 jaar geleden al niet meer geweest).

Mascotten kwam bij ons omdat de katten van die buurvrouw en Mascotte geen vrienden met elkaar konden worden, waar door Mascotte in een Bench tussen de twee gehate katte in zat.

Ze kwam bij ons bijna helemaal kaal en uitgemergeld (met dank aan de Franse dieren liefde[not]) we hadden toen echt zoiets van wat moet dat gaan worden, wij dachten dat ET lelijk was nou Mascotte won het daar makkelijk van, echter na een paar maanden begon het waarachtig een hond te lijk ze kreeg van ons natuurlijk eten en drinken en een flinke overdoses liefde die ze waarschijnlijk bij onze onverstaanbare zuiderburen nooit had mogen ontvangen.

Ze ging er steeds beter uitzien zelfs zo erg dat we haar hebben moeten laten steriliseren, onze hond Choco kreeg steeds meer interesse in haar en liet er geen reu in de buurt komen.

We hebben haar bijna 14 jaar in huis gehad en ze is tot de laatste adem dicht bij ons in de buurt geweest, het steeds groter wordende gezwel aan haar achter poot knapte afgelopen dinsdag open er was geen redden meer aan, de hele boel was ontstoken en wat doe je dan je hart zegt nee maar je verstand weet dat er geen andere oplossing mogelijk is (onder het typen rollen de tranen weer over mijn wangen) wat is dat een moeilijke beslissing het is de 2e keer dat ik hem moest maken ik ga hier nooit aan wennen het voel of er een stuk uit je ziel gescheurd word.

Mascotte ik hoop dat ik de juiste beslissing voor je genomen heb en dat je later als het mijn beurt is me net zo vriendelijk ontvangt zoals je de afgelopen 14 jaar gedaan hebt.

Mascotte we missen je vreselijk en zullen ook jou nooit vergeten.

Marion, Mark en Hans

[Corin@]

Wat hebben jullie haar nog een geweldig leven gegeven, ze heeft kunnen ervaren dat er ook mensen zijn die wel om dieren geven.
En ik geloof dat ze ook begrijpt dat jullie die moeilijke keuze voor haar hebben gemaakt...... hoe moeilijk die ook was. En je zult er NOOOITT aan wennen..... misschien maar goed ook :?

[Aslan]

Pfff,wat een aangrijpend verhaal Hans.
Zit zelf een beetje in de buitenlandse hondenwereld en weet dus hoe het er in die landen aan toe gaat.
Wat moet het een verademing voor haar geweest zijn om na haar slechte start nog 14 jaar liefde en genegenheid te krijgen.
Rashond of bastaard moet niet uitmaken.Ieder dier verdient het beste met mensen om zich heen die om hem geven.

Ik weet zeker dat als ooit jou tijd gekomen is Mascotte je kwispelend zal begroeten.

[hf-airbrush]

ik weet zeker dat je goed heb gedaan...en al helemaal als ik lees dat je haar al die jaren heb gegeven die ze anders nooit had gehad...
ik ben altijd maar blij om te lezen dat er meer mensen zijn zoals mij die echt om dieren geven.... :wink:

[rosalinda]

wat een mooi verhaal Hans ze heefd een goed leven gehad bij jullie heel veel sterkte nog met het verlies van haar .

[Cora]

tjee Hans.....kan me voorstellen dat dit ongelooflijk moeilijk moet zijn geweest.

Maar jullie hebben haar de tijd van haar leven gegeven door haar op te nemen in jullie gezin en haar alles te hebben gegeven wat in jullie vermogen lag.............trouwens ook petje af voor jullie buuf die haar mee heeft genomen............dat doen er ook maar heel weinig!

Sterkte met het verlies en het geven van een plekje.......