Vasja kon onze roedelleider niet meer zijn............

Brenda · Bericht door **Brenda** » wo nov 23, 2005 12:17 pm

Toen edgar en ik gingen samen wonen, wilde we beide een hond,
we gingen naar het asiel en daar stond hij een grote beer, wel mager en een grote mond, maar wel heel lief, ik wilde graag een duiste herder, maar toen ik Vasja zag was ik verkocht.
we namen hem mee en noemde hem dus Vasja.
ze zeiden dat hij 4,5 zou zijn zoiets maar hij bleek al 10 te zijn.
de eerste jaren bij ons gingen goed hij deed G &G en werd toch wel wat ouder langzaam aan. we haalde hem dus op 22 mei 1999 uit het asiel, rond de helft van 2001 kreeg Vasja geen lucht meer en bleek hij ene lekkende hartklep te hebben, dus aan de medicijn en hij knapte goed op, elke dag kreeg hij pilletjes maar het ging goed, hij werd wat stram en leip niet meer zo ver maar daar haden we weer andere pillen voor.
twee weken voor kesrt in 2002 gign ik met hem naar een fotograaf voor foto's cadeau voor edgar. een week later kreeg Vasja een zware hersenbloeding en ik dacht waarachtig dat dit kado een afscheidskado ging worden.
ONze DA wilde hem tijd geven hij was overtuigd van Vasja's kracht, hij liep niet en we moesten hem met ene lepel voeren.
5 dagen later kon hij zelf staan en genoot hij van de aandacht buitemn op het gras een school kids die hem aaide en knufte.
ik belde de DA en vroeg of hij mee mocht naar de hondenclub, om daar in de kantine op een deken te liggen, dat vond hij nl het einde altijd.
dat mocht eventjes dat zou hem wel goed doen zoveel aandacht.
in die kantine zei iemand och kijk dat koppie zo scheef, ik verteklde dus wat er was en die gene schrok. oh soory zei ze nog, maar Vasja wilde haar begroeten, hij hijkroop overeind en begon zijn toch naar bea toe die zeker 10 m verder zat, hij viel drie keer om en Bea zei maar nee Brenda dat is zielig leg hem maar terug maar nee vaasja wilde dat en dus gebeurde het hahahah hij was heel dominant ik hem dus geholpen en hij kreeg het voor mekaar en werd heerlijk vertroeteld door Bea.
zo heeft hij zich opgelapt en het triok goed bij hij was schever aan een kant, maar ja.
H elaas kregen we in december 2003 te maken met opgezette en lymfeklieren en wat we vreesde bleek waar , vasja ahd lymfeklierkanker en was inmiddels 14,5 jaar.
we hebben hem dus meegenomen naar huis en hem verwend.
tot het laaste weekend hij ieder om viel en niet meer kon lopen, de dierenarts gaf hem nog en oppepspuit zaterdags en vasj moest binnen een week zienderogen zijn opgekanpr anders werd het een duister verhaal.
Vasja ging na de spuit alleen maar achteruit en hard!
Vasja liep niet meer en kon niet meer staan. hij at wel nog en was nog zindelijk maar kreeg het niet meer uitgeduwd e,d.
Vasja was in zijn trots gekwets en dat zeg je in de ogen.

zondags kwam edgar vroegerhuisbaas op bezoek en die ging om 5 uur naar huis,hij ging bij Vasja zitten en zij zo jonegn ik zie jouw niet meer denk ik je gaat fijn naar de hondenhemel, waar je weer kutn rennen.
toen wist ik het Rinus gign naar huis en we hebben de DA gebeld de dag erna hebben we hem smorgens laten inslapen.
hij stond stijd recht op te kwispelen bij de DA voor een koekje, maar toen de DA de het bandje om zijn pootaantrok voor de spuit, waren zijn krachetn op en ging hij liggen, alles was op zijn kracht en zijn trots.
naar de eerste spuit was hij al weg, hij is vredig en rustig ingeslapen. nade spuiten zei ik tegenDA het is goed zo he???
hij knikte en gaf Vasj nog een aai over de bol.

en nu ga iki hel hard na de keuken voor papier want ik moet nu wel heel hard huolne weer sorry!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

nanda77 · Bericht door **nanda77** » wo nov 23, 2005 12:22 pm

Als ik dit zo lees krijg ik er zelf ook tranen van wat moet dat zwaar geweest zijn voor jullie.

groetjes nanda

Bericht door **Cora** » wo nov 23, 2005 12:39 pm

Zo heeft ieder zijn verhaal en zo heeft iedereen de tranen weer.......wat is het toch fijn om zo saampies te denken aan de moeilijke momenten in het leven en deze te kunnen delen.......slik.....

Iedereen weet wanneer het tijd is om onze maatjes te laten gaan, ieder op zijn manier, op zijn tijd.....

Ik vind het geweldig dat je dit zo hebt kunnen neerzetten hoor...petje af.....Brenda, ik wens je toch nog sterkte met je verdriet! :wink:

Bericht door **Aslan** » wo nov 23, 2005 2:00 pm

Wat een mooi en droevig verhaal Brenda.
Het is goed dat je deze oude hond uit het asiel gehaald hebt omdat je die heel bijzondere klik voelde.Het was geen Duitse Herder maar wel je maatje en hij heeft zo te lezen een heerlijke tijd bij jullie gehad.
Liefde is loslaten op het juiste moment en jullie hebben dat goed begrepen.
Nog heel veel sterkte bij het verdriet dat ongetwijveld nog regelmatig de kop opsteekt.

Yvon · Bericht door **Yvon** » wo nov 23, 2005 7:51 pm

alsnog veel sterkte Brenda, wat een triest verhaal :(

Brenda · Bericht door **Brenda** » do nov 24, 2005 9:48 am

wat een triest verhaal

voor iemand naders lijkt het idd triest, maar voor mij is het een reist verhaal met een gouden randje, een verhaal uit mijn kleven dat ik koester en waar ik enorm trots op ben.
wij zijn afgelopen jaar op 21 mei gertrouwd, de dag dat we Vasja samen voor de eerste keer zagen in het asiel.
Om mijn nek droeg ik ik mijnkokertje met een beetje as van Vasja zo was hij er toch bij

dierenkunst · Bericht door **dierenkunst** » do nov 24, 2005 9:37 pm

Mooi verhaal, goede verhalen en herinneringen moet je inderdaad zo koesteren!