in een keer
Geplaatst: zo okt 19, 2008 7:05 pm
mijn honden laila en dingo een mooie new foundlander en een mooie duitse herder
van de een op de andere dag weg ingeslapen zondagochtend niks aan de hand nog heerlijk met ze geknuffeld en gespeeld enz enz ik ging met men zus naar de markt en 3 uur later tel mijn partner mijn allerliefste schatten hadden men schaap opgegeten bewuste aanval en daarna hebben ze geprobeerd mijn partner aan te vallen ze waren met zen tweeen in een keer vals mijn partner zij nog door de tel ik laat ze inslapen wij hebben 2 kinderen ik vertrouw ze niet meer.
en toen dacht ik nog ach dat gebeurt niet hij is nu boos maar ik kwam thuis zag het schaap en de honden en toen dacht ik het gaat echt gebeuren ik raak ze kwijt verstandelijk ws dit juist maar gevoelsmatig zo niet goed de volgende dag is de da gekomen en zelfs die wouen ze aanvallen ik ben heel hard weggelopen heb geen afscheid van ze kunnen nemen ik ben ingestort en nu een week later voel ik me nog precies hetzelfde....
ik kan niet meer lachen ik huil alleen maar tegen de kinderen doe ik onvriendelijk men partner heefd het helemaal te verduren overal waar ik kom zie ik e voel ik ze voerbakken riemen ik ruik eraan om maar een beetje van men honden te ruiken.
iedereen zegt ach het gaat over wat als ze je kinderen gebeten hadden of de kinderen van een ander of het schaap van een ander en tuurlijk dat kan niet dat weet ik ook wel maar ik had dit van mijn honden nooit verwacht ik vraag me af waar ik dit aan verdient heb ik ben zo goed voor ze geweest ik was zo gelukkig met ze en dat geluk is nu weg ik moet nu zonder ze verder en ik weet niet hoe dus ne ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan
van de een op de andere dag weg ingeslapen zondagochtend niks aan de hand nog heerlijk met ze geknuffeld en gespeeld enz enz ik ging met men zus naar de markt en 3 uur later tel mijn partner mijn allerliefste schatten hadden men schaap opgegeten bewuste aanval en daarna hebben ze geprobeerd mijn partner aan te vallen ze waren met zen tweeen in een keer vals mijn partner zij nog door de tel ik laat ze inslapen wij hebben 2 kinderen ik vertrouw ze niet meer.
en toen dacht ik nog ach dat gebeurt niet hij is nu boos maar ik kwam thuis zag het schaap en de honden en toen dacht ik het gaat echt gebeuren ik raak ze kwijt verstandelijk ws dit juist maar gevoelsmatig zo niet goed de volgende dag is de da gekomen en zelfs die wouen ze aanvallen ik ben heel hard weggelopen heb geen afscheid van ze kunnen nemen ik ben ingestort en nu een week later voel ik me nog precies hetzelfde....
ik kan niet meer lachen ik huil alleen maar tegen de kinderen doe ik onvriendelijk men partner heefd het helemaal te verduren overal waar ik kom zie ik e voel ik ze voerbakken riemen ik ruik eraan om maar een beetje van men honden te ruiken.
iedereen zegt ach het gaat over wat als ze je kinderen gebeten hadden of de kinderen van een ander of het schaap van een ander en tuurlijk dat kan niet dat weet ik ook wel maar ik had dit van mijn honden nooit verwacht ik vraag me af waar ik dit aan verdient heb ik ben zo goed voor ze geweest ik was zo gelukkig met ze en dat geluk is nu weg ik moet nu zonder ze verder en ik weet niet hoe dus ne ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan