Toen Mickey naar de dierenarts ging ......

Heb je dit al eens moeten doen? hoe was dat? hoe reageerden de kinderen? etc etc..

Moderators: Aslan, Cora

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Aslan
Site Admin
Berichten: 6391
Lid geworden op: di jun 21, 2005 6:35 pm

Toen Mickey naar de dierenarts ging ......

Bericht door Aslan » wo jun 22, 2005 5:33 pm

Mickey *07-09-1992 + 22-04-2005

Mickey was onze rode kater en 13 jaar geleden kwam hij met zijn broertje Mouse (ja van Mickey Mouse) in ons leven.
Ze waren pas 4 weken oud en hun moedertje deed niks meer met ze,de eigenaar wilde met vakantie en wat doe je dan...........?
Mickey en Mouse groeide na wat aanloopmoeilijkheden op tot twee prachtige rode katers en vele jaren hebben we van hun malle capriolen mogen genieten.
In 2001 kwam er een einde aan het leven van Mouse toen hij door een ongeval om het leven kwam en de kinderen accepteerden dat eigenlijk probleemloos.

Op 21 april jl was Mickey ineens anders als anders,hij wilde niet knuffelen,hij kwam niet meer beneden en hij wilde niet eten.
Hij lag boven in de hondenmand en keek me aan op een manier waarop alleen een stervend dier kan kijken.(die genen die dit ooit meegemaakt hebben zullen weten wat ik bedoel)

Het voelde niet goed en ik vertelde mijn dochter van 13 dat ik met Mickey naar de dierenarts zou gaan maar dat ik bang was dat Mickey niet meer mee naar huis zou komen.Ook vroeg ik of ze mee wilde gaan.
Ze had die avond afgesproken om met een vriendinnetje te gaan trainen voor een hardloopwedstrijd en had dus geen tijd/zin om mee te gaan.
De dierenarts constateerde een zwelling in de buik van Mickey en was bang dat het een tumor was.We besloten in overleg om Mickey aan het infuus te laten liggen en de volgende dag zou hij geopereerd worden om te kijken wat er aan de hand was.
Ik zag Mickey zijn conditie achteruit gaan en betwijvelde of hij de nacht zou overleven.............
Toch besloot ik hem deze kans te gunnen en liet hem achter in de dierenkliniek.

Thuisgekomen was mijn dochter toch wel erg ontdaan over het hele voorval en toen ik haar vertelde dat ik Mickey tijdens de operatie in zou laten slapen als zou blijken dat hij kanker met uitzaaiingen zou hebben wilde ze daar niks van weten. Mickey moest eerst wakker worden zodat zij eventueel afscheid van hem zou kunnen nemen.
Ik bood haar aan om s'ochtends nog voor schooltijd met haar naar de kliniek te gaan om nog even met Mickey te knuffelen en daar ging ze gelukkig mee accoord.

De volgende dag waren we al om 8 uur in de kliniek en oh wat schrokken we van Mickey .............. Hij lag als een uitgewrongen vaatdoek in zijn eigen vuil in de kattenbak en aan zijn oogjes te zien was hij al heel ver weg.
We knuffelde hem nog even en mijn dochter ging naar school en ik naar huis.

3 uur later ging de telefoon... Mickey had kanker aan zijn altvleesklier met uitzaaiingen in zijn darmen en zijn longen.
Ik besloot dat het beter was dat hij niet meer wakker zou worden en tijdens de operatie heeft de dierenarts hem in laten slapen.
Hij is gestorven aan een extreem aggresieve vorm van kanker die razendsnel groeide.

20 april hadden we nog een kat die op kasten sprong en op schoot lag te spinnen en twee dagen later was er niks meer.
Mickey is bij de kliniek vandaan naar het dierencrematorium gebracht en is daar op 23 april gecremeerd.
Mijn dochter had het dezelfde avond al weer over een nieuwe kat maar tot op de dag van vandaag blijft Mickey zijn plaatsje leeg.

Later maakte ik me toch wel zorgen om mijn dochter en stiekem heb ik in haar dagboek gelezen. :oops:
Ze voelt zich erg schuldig over het feit dat ze dat hardlopen belangrijker vond als het bezoekje aan de dierenkliniek en ze voelt zich schuldig over het feit dat ze Mickey altijd wegduwde als hij om aandacht vroeg.

Ik vind schuldgevoelens geen reden om een nieuwe kat aan te schaffen en dus blijft Mickey zijn plekje leeg.

Mickey rust zacht jochie,we zullen je nooit vergeten.
Afbeelding


Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit

Groetjes Marion

Gebruikersavatar
Cora
Site Admin
Berichten: 5761
Lid geworden op: di mei 31, 2005 11:34 pm

Bericht door Cora » wo jun 22, 2005 7:25 pm

Ben er even stil van......sorry......
Afbeelding

Gebruikersavatar
indyana
Berichten: 32
Lid geworden op: ma jun 13, 2005 1:19 pm

Bericht door indyana » wo jun 22, 2005 7:28 pm

:cry:
Groetjes,
Patricia

nanda77
Berichten: 18
Lid geworden op: wo nov 23, 2005 9:01 am

Bericht door nanda77 » wo nov 23, 2005 12:03 pm

hier krijg ik toch kippenvel van pffffff


groetjes nanda
Falco the gipsy king

Gebruikersavatar
Aslan
Site Admin
Berichten: 6391
Lid geworden op: di jun 21, 2005 6:35 pm

Re: Toen Mickey naar de dierenarts ging ......

Bericht door Aslan » wo sep 07, 2011 6:38 am

Dag Mickey zullen we samen met Mouse een broodje hollandse garnalen eten? :wink:

Afbeelding
Afbeelding


Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit

Groetjes Marion

Gebruikersavatar
Judith
Berichten: 1261
Lid geworden op: ma sep 28, 2009 5:43 am

Re: Toen Mickey naar de dierenarts ging ......

Bericht door Judith » wo sep 07, 2011 8:58 am

hai Mickey Mouse

ja kinderen kunnen er egoistisch zijn,ze beseffen op een of andere manier niet wat het leven in houdt
het zal zeker een schuldgevoel hebben gegeven omdat ze later besefte wat ze gemist kan hebben

ja bij katten kan de K heel agressief zijn en snel afgelopen zijn

Mickey en Mouse dikke knuffel voor daar boven

jullie worden niet vergeten

Marion dikke knuffel voor jou
AfbeeldingAfbeelding

Plaats reactie