www.dierenherinnering.nl

Wij bekijken nog heel vaak foto's van Maxim
Onze lieverd ligt ook in de tuin begraven, en als mijn dochter het moeilijk heeft gaat ze nog vaak naar hem
Deze week heb ik foto's van foto's gemaakt, en het resultaat is nog zo slecht niet al zeg ik het zelf
Ik heb geen scanner dus dan maar op deze manier opgelost

Hier een paar kiekjes van hem, sommige al meer dan 10 jaar oud ...

Hij is er weer die mooie 'Samsonhond'.
Ja,foto's kunnen een enorme troost bieden.
Hoe oud is je dochter ondertussen en hoe lang heeft ze Maxim meegemaakt?

Nikki is 15 jaar sinds november
Dit jaar zijn Wim en ik 18 jaar gehuwd, we haalden Maxim in huis toen we maar 4 dagen bij elkaar waren
Ik had als kind altijd al een bobtail gewild, Wim is ook een dierenvriend (gelukkig ! ) en we bespraken het om een bobtail in huis te nemen nog voor we beslisten om te trouwen
We lazen boeken en info over dit ras, de nodige vachtverzorging gingen we uitpluizen, wat en hoe met de opvoeding, ...
Maxim was dus een beetje ons eerste kindje, vaak lachte ik het weg wanneer mensen vroegen waarom we een hond namen en zei ik, wanneer we deze goed kunnen opvoeden kunnen we pas gaan denken aan kindjes
Nikki kwam 2 jaar later, en Maxim reageerde of hij de trotse 'grote broer' was, geen minuut ging hij uit Nikki's buurt vandaan, voor we naar bed gingen moest Maxim eerst aan haar bedje voorbij om te ruiken, eerder was hij niet gerust en wou hij niet gaan liggen om te slapen (Maxim sliep bij ons op de kamer)
Nikki heeft leren lopen met hem !!!
Iedere keer Maxim voorbij kwam trok ze zich recht aan zijn haardos, en heel voorzichtig liep hij stapjes met haar, zo heeft ze dus leren lopen, en Nikki is hem tot op de dag van vandaag nog altijd dankbaar dat hij zoveel zorg voor haar droeg
Uuuuuuuuren heeft ze boven op zijn rug gelegen om naar tv te kijken en zo vielen ze samen in slaap
Zoveel liefde van beide kanten ... daar smelt je hartje voor !!

We hebben het geluk gehad de lieverd bijna 14 jaar in huis te houden

Ik kan me voorstellen dat je dochter Maxim nog regelmatig opzoekt Veerle.Hij is inderdaad een soort grote broer geweest voor dat meiske.Ik kan me voorstellen dat ze heel wat geheimpjes en verdrietjes met hem gedeeld heeft.

Wat een heerlijke wollebaal zeg!

kan me voorstellen dat je dochter, en jullie niet minder, hem ontzettend moeten missen.

Wat leuk dat Maxime je dochter heeft leren lopen, dat zijn dingen die kún je niet vergeten......

Als je wilt mag je mij de foto's wel onverkleint mailen......

Ik kan me voorstellen dat ze haar maatje nog geregeld gaat opzoeken wat zullen jullie die missen .

Foto's geven inderdaad veel troost. Ik heb er gelukkig vele! Foto's van mijn meiden hangen ook in mijn werkkamer. Ooit maak ik zelf nog eens een schilderij van ze.......... Gek, ik teken allerlei dieren (ook overleden dieren) voor andere mensen, maar mijn eigen dieren heb ik nog niet gedaan......... gr. Nel

Zou je het moeilijk vinden Nel om een schilderij van je eigen dieren te maken?

denk dat we daarvoor te kritisch zijn Marion, de foto bewerkingen die ik van pablo ooit heb gemaakt zijn niet mooi genoeg in vergelijk die ik voor anderen heb gemaakt, daardoor wordt en is het denk ik heel moeilijk en de confrontatie ermee.....ik bedoel, zoals Nel begint te tekenen bij de ogen........je moet ze dan in de ogen kijken en kan me voorstellen dat dat nou nét even té is.......als ik mis zit Nel hoor ik het van je!
Dit is dan ook mijn visie hoor.......