troost

[kitty]

Toen we zondag onze Mike lieten inslapen, had ik sterk het gevoel dat ik iets voor hem wilde doen, maar ik wist niet wat. Via deze geweldige site heb ik bij Cora een heel mooie bewerking laten maken. Dat geeft een goed gevoel al heb ik nog veel verdriet.
Vandaag weer voor het eerst gewerkt. Ik zag er vreselijk tegenop. Had echt geen zin. Ik werk op een kinderdagverblijf met kinderen van 6 weken tot 4 jaar. Het wasw een fijne dag. Meerdere kinderen kwamen met me knuffelen. Meer dan anders. Alsof ze het voelden. Dat doet zo goed. Alsof ze me wilden troosten. Al voelde ik me ook wel schuldig dat ik goed in mijn vel zat tegenover Mike. Al zal hij daar vast alleen maar heel blij om zijn.

[Aslan]

Ik ben er zeker van dat Mike blij zou zijn als hij weet dat jij lekker in je vel steekt Kitty.Mike kan nu verder groeien daar aan de andere kant van de regenboogbrug.Het moet vreselijk zijn voor een overleden maatje om machteloos toe te moeten zien hoe wij als baasjes langzaam wegkwijnen en ons wentelen in ons verdriet (daar heb ik zelf nog wel eens een handje van) :oops:

[Cora]

Ben het met marion eens, Mike zal , ondanks dat hij jou verdriet ook begrijpt, zich prettiger voelen bij een aanschouw van een vrolijk baasje dan een intens verdrietig baasje......vergeet niet dat jullie elkaar niet uit het hart verliezen, maar tijdelijk uit het oog!
Tenminst jij kunt Mike even niet zien, maar Mike jou wel!!

Mijn omaatje komt zo heel af en toe nog even langs om te kijken hoe het met me gaat, ze loopt dan met me mee te wandelen als ik de huskymeiden uitlaat, ik hoor haar zo af en toe.

Het wordt wel steeds minder maar heel af en toe is ze er nog!

Als je je open steld kun je Mike misschien ook horen of voelen.....wie weet?
:wink:

[Brenda]

leif he die kinderen, ik werkte ook in een kinderdagverblijf toen vasja stierf en idd ze komen je knuffelen of ze het voelen