www.dierenherinnering.nl

Hallo allemaal

Ben Angelique 23 jaar oud en wilde me even voorstellen.

Ben een grote dierenvriend, en helaas al wat diertjes verloren, maar ja dan ben je jong en kijk je er anders tegen aan.
nu ik dus wat ouder ben valt dat toch al zwaarder en om mijn huisdiertjes te herinneren heb ik me hier ingeschreven.

Heb er al heel wat gehad, heeeeeel veel katten, marjolein, lotje, mobidick,toosje 1 en toostje 2 haha, die 2 lijken zo veel op elkaar dat me ma ze maar zo heeft genoemd, puzzel, odie, garfield, tinkel, knuppel,tijger en rooie, helaas zijn sommige dood gereden, sommige aan een ziekte en sommige aan ouderdom overleden en gelukkig sommige breken nog elke dag het huis af.
Toch mis ik de weg gevallen katten nog elke dag en zijn ze bij mij, maar op een plek waar het verwerkt is.

Dan hebben we 2 hondjes gehad, sanne zij is helaas 3 geworden door kanker en was van een hondenfokker zonder verstand, en ranger, een mooie lompe witte herder die denk dat ie een kat is. hij is nu 7 jaar.

En mijn konijntje snuffel, die is helaas weg gevallen toen ze 14 jaar was, dwergkonijn maar mega groot.

Maar de reden dat ik kom is om dit beestje, mijn dwerg konijntje janneman van 9 jaar heb ik vorig jaar op vrijdag 16 januari 2009, naar het crematorium mogen brengen, helaas zijn laatste ritje met de bus, hij heeft veel km gemaakt met de bus en trein en heel wat stations gezien.

Hij heeft mij door zware tijden mogen loodsen en me altijd gesteund en mee opstap geweest, openbaar vervoer vond hij niet erg en altijd naar zijn zin, dieren arts ging hij met op geheven hoofd heen en altijd nieuwsgierig, had de hele woonkamer als speel paradijs, haalde konijn kwaad uit, bedelde, was zindelijk en begroete altijd, daagde uit door naar de slaapkamer te gaan en aan de tafel te knabbelen als ik dan kwam rende hij weg.

Helaas heb ik het met dit beestje een probleem met verwerken, heb het er soms zo moeilijk mee dat hij weg is. Zeg nog elke dag zijn naam, denk nog elke dag aan hem en mis hem zo erg dat ik soms avonden aan het huilen ben.

Daarom janneman, je bent een schat, mis je nog elke dag en hoop je over heeeeeeeeel veel jaar in de hemel tegen te komen en dat we samen door kunnen gaan.
Xxxxxx Angelique je baasje, vriendinnetje

Welkom Angelique,

je hebt inderdaad al heel veel maatjes moeten loslaten op heel verschillende manieren!
Dat valt lang altijd niet mee daar weten wij helaas over mee te praten, maarja............... that's life..........

Dat je Janneman moet missen doet heel veel pijn begrijp ik, zo af en toe komt er een dier op je levenspad wat je maatje meer is, het is je grootste vriend en je trouwste toeverlaat en ja...die moeten missen is het meest afschuwelijke wat je kan overkomen.

Ik hoop dat je Janneman hier een fijne plek kunt geven zodat hij altijd in onze gedachten is.

Heb je misschien een foto? Daar zijn we nl gek op!

Ik wens je heel veel sterkte om het grote verlies van Janneman een plekje te geven zodat je niet meer zo heel erg verdrietig hoeft te zijn maar aan de mooie herinneringen kunt terug denken met een glimlach op je gezicht!

Dikke knuffel van mij!

hoi Angelique

we weten hier allemaal hoe moeilijk het kan zijn om je geliefde huis dier kwijt te raken
op welke manier dan ook het is verschrikkelijk om ze weg te brengen

welkom hier
en hopelijk heb je hier een plek waar je je verhaal kwijt kan

Ik heb wel een paar foto`s.

helaas weet ik nog niet waar ik die moet plaatsen, ga dat snel uitvinden dan kunnen je jullie zien hoe schatig hij is.

groetjes angelique

Hoi Angelique.

Een beetje laat maar niet minder gemeend hoor.van Harte Welkom hier.

Zoveel dieren en even zoveel verhalen en waarom is dat ene dier zo speciaal?
Heel herkenbaar hoor en alhoewel we nooit een dier voor zullen trekken of achter zullen stellen heb je met een of meerdere dieren nu eenmaal meer als met de anderen.

Heel veel sterkte met het gemis van janneman Angelique.
Is hij ook op 16 januari overleden of heb je hem toen weggebracht?
Meestal (als we er aan denken) gedenken we je maatje op de dag van overlijden en/of de geboortedag van de nog levende dieren.

hallo,

Ik heb op de site rondgekeken en las dat het veel voorkomt dat je zo`n verdriet heb na zo`n verlies, gelukkig ben ik nu niet meer zo alleen en kan ik mijn verhaal hier kwijt en denkt iedereen met me mee. Ik hoop ook dat ik dat voor andere kan betekenen.

Janneman is in de nacht van donderdag 15 januari op 16 januari overleden zeker na 0.30uur.

Woensdag een knobbeltje van zijn door groeiende kiesjes gevoeld, kon donderdag gelijk langs en na het werk gelijk opgehaald, heb de hele avond op geweest tot half 1 ongeveer, toen dacht ik nou jan tot morgen en morgen en dan wel je banaantje eten hoor.

Daar was ie gek op, als je liep ging janneman op ze achterpoten staan om te zeggen dat ie dat wilde.

Maar die vrijdag was ik vrij van werk en kwam om 06.00 me bedje uit, onrustige nacht gehad en wilde eigenlijk in de woonkamer gaan slapen maar ach komt wel goed, liefde doet wonderen, en de eerste operatie had hij een heel gat in zijn bekkie, moest er zalf op doen en schoonhouden, die had hij met opgeheven hooft en oren op overleeft, maar ben gelijk kijken en daar lag hij.

Wanneer janneman geboren is weet ik eigenlijk niet, was nog te jong om daar aan te kunnen denken, maar was in november dacht ik.

groetjes angelique

Moeilijk meis.Je brengt je beestje min of meer gezond weg en krijgt hem zo zwak weer terug.We zullen volgend jaar op 16 januari een banaantje voor hem schillen.

Dikke knuf van mij voor jou.

Ochheremejeetje.........zo'n, relatief kleine ingreep en dan toch je maatje moeten missen, wat erg zeg!
Kan me voorstellen dat je je kleine janneman vreselijk mist.........

Fijn dat je hier een stuk herkenning vindt en dat je troost kunt halen uit onze verhalen, zo zie je maar weer.......

Dikke knuf van mij!

ook van mij van harte welkom.
ik ben even niet zo actief omdat ik nogal problemen heb.

Hallo Mensen,

Heeft een tijdje geduurd maar ben weer even komen kijken, leek wel alsof ik na het hier geplaatst te hebben er een plekje voor kon geven.
Paar maanden later ging Kenwood dood aan gasvorming bij zijn hart, de pijn van Janneman was er ook nog steeds bij kenwood ook omdat ik meer een echte maat had,
ziels verwant, we hebben heeel wat zware jaren meegemaakt tijdens het constant verhuizen van ene naar andere onder komen.
Met Kenwood helemaal niet, die stond bij mijn ouders die ver verhuist waren en zag ik nog heel weinig misschien 3 a4 x per jaar.
En na een aantal maand kwam HIkey,collega had er 1tje en ze dacht dat ik het wel leuk zou vinden. dit stukje onkruid is zo heerlijk ding, Vlaamse Reus /Hang oor creatie.
in januari nam ik Miezemuis en Cowboy, Helaas is cowboy weggelopen na 2 weken dit was echt zwaar omdat ik de oude baasjes had beloofd echt heel goed op ze te letten.
Daarna kwam, Stamper, verwaarloosd ding en heel schuw, na 6 maanden omkopen en liefde geven was ze omgetoverd tot een schattig ding, nog steeds overal bang voor maar dat was buiten de kooi alleen nog maar.

Helaas is dit kindje van mij overleden een paar weken geleden en ze was nog geen 2 jaar, stamper had heel veel haar gegeten en in haar maagje vast komen te zitten, toen is alles stil gevallen en is ze eigenlijk uit gehongerd en na 3 dagen in het dierenarts centrum thuis gekomen, en die zelfde nacht is ze overleden, te mager was ze, te verzwakt en te ziek. De dieren arts dacht echt dat ze het maken ging, hard werken maar ze ging het halen en toen ik belde dat ze er toch niet meer was ja, dat viel hun ook zwaar.

Nu Zijn we met zijn 2 tjes, eigenlijk al veel dieren kinders verloren de afgelopen 2 jaar, wat wel wat heeft is 16 januari, Janneman overleed op die datum en cowboy ontsnapte, en hij is niet meer terug gekomen. precies 2 jaar later.

Nou ik moest dit even kwijt, en laten we ieders dier herdenken want we weten wat voor pijn het meebrengt en voelen met iedereen mee

Groetjes Angelique

Nog heel veel sterkte Angelique.
Een dier verliezen is vreselijk.