Het is voorstellen geblazen :arrow:
Mijn Naam: Dennis Loef
Mijn meisje: Nora Bakker
Mijn Hond: Yella(labrador met het Portugese ras wistikhetmaar)
Haar Hond: Smokey(poedel met stijl haar)
Onze Katten: Loesje het zwarte poesje, Spikey, Casper, Tommy, Draakje en Bowie.
Ons Leven: Dieren
Ons werk: Dieren
Onze hobby: Dieren
Je kunt het je bijna niet voorstellen!
-
dennisloef
- Berichten: 60
- Lid geworden op: ma mar 26, 2007 7:53 am
Je kunt het je bijna niet voorstellen!
Tijdens de begroeting van je hond ´s morgens vergeet je het onderwerp waar je de pest over in wil hebben!
-
dennisloef
- Berichten: 60
- Lid geworden op: ma mar 26, 2007 7:53 am
Het was afgelopen woensdag een iets frissere dag in de Algarve en de planning was het timmeren van de bekisting voor de tweede vloer voor het tweede huisje en nu in de V.I.D. compound. ( very importend dogs ).
De grote boom die hier staat (olijfboom) gaat voor de nodige schaduw zorgen en het huisje wordt geplaatst met de opening naar het Westen.
De heuvel die Westelijk van de V.I.D. compound ligt zorgt dan dat de wind naar boven afgebogen wordt. Alle andere richtingen zijn uit den boze door de priemende winden die hier af en toe nogal tekeer gaan.
De V.I.D. compound heeft een poort die breed genoeg is om doorheen te rijden. Nu konden we na het plaatsen van de bekisting veel makkelijker het eerste grind storten omdat we gebruik konden maken van de tractor met aangehangen laadbak.
De betonmolen werd nu naar de locatie gesleeept en direct naast de bekisting geplaatst. Aan de ene kant vullen en aan de anderekant lossen, dit was het idee!
Nu de aanvoer van zand en grind en dus heen en weer rijden met de tractor. Toen er er twee hopen lagen hebben we voor de woensdag het bijltje er bij neer gegooid en zijn we naar huis gegaan.
Op donderdag moest ik werken en kon er van bouwen niets komen.
Op vrijdag Rollo opgehaald en zo konden we beginnen met het beton draaien........dachten we!
Onze verassing was groot toen we de klep van de betonmolen open deden want het stukje verlengdraad met de speciale stekker was grotendeels aan vellen geknaagd. De honden hadden in een blij moment een nieuw speeltje gevonden en er zich natuurlijk heerlijk op uitgeleefd.
Dus eerst maar een nieuwe draad en stekker opgezocht en gemonteerd zodat in ieder geval de molen kon draaien.
Nadat we de 100 meter snoer op het land hadden uitgelegd was er stroom en de molen draaide.
Met vereende krachten, dat wil zeggen om de beurt de molen volscheppen, dat is de enige manier om het vol te houden want het is nu al 22º Celcius en zweetdruppels parelen op onze Goddelijke torso´s (uitgezakte kwabbenzakken).
Voor de derde keer wordt de molen gevuld en zand en grind worden vermengt met water tot de molen plotseling stilvalt en vanbij de kliniek de geschrokken stem van Nora klinkt.
Bij het huis aangekomen wijst Nora mij op een plekje onder éen van de bomen bij het stoepje van de kliniek en zegt: "Kijk daar maar even", en ze verdwijnt in de kliniek. In het prutpoeltje onder de boom tegen het stoepje aan begint het te pruttelen en sparkelen..........wij hebben een kapotte kabel dringt nu tot mij door. Ik brul: "zet maar uit".
Gereedschappen worden gehaald om de boel uit te graven en - te hakken. Tevoorschijn komt de kapotte grondkabel en Peter Lander, de eigenaar van Quinta de São Joao, verteld ons dan dit de oude kabel naar het andere eind van het land is, "ik dacht dat die was afgesloten?!?"
Na een noodreparatie was dit euvel al snel verholpen en hoorden wij dat onze molen weer aan het werk was gegaan, wij zijn dus weer gaan storten.
Het einde van de dag het is 17.00 uur en de vloer is gestord nu de afdek platen erover en de honden mogen nu terug in hun eigen compound.
Eigenlijk een lang verhaal als je alleen maar te zeggen hebt dat de tweede vloer een feit is!
Zo echter blijft u allen op de hoogte en als er meer te vertellen is meld ik mij weer!
Greetz Dennis
De grote boom die hier staat (olijfboom) gaat voor de nodige schaduw zorgen en het huisje wordt geplaatst met de opening naar het Westen.
De heuvel die Westelijk van de V.I.D. compound ligt zorgt dan dat de wind naar boven afgebogen wordt. Alle andere richtingen zijn uit den boze door de priemende winden die hier af en toe nogal tekeer gaan.
De V.I.D. compound heeft een poort die breed genoeg is om doorheen te rijden. Nu konden we na het plaatsen van de bekisting veel makkelijker het eerste grind storten omdat we gebruik konden maken van de tractor met aangehangen laadbak.
De betonmolen werd nu naar de locatie gesleeept en direct naast de bekisting geplaatst. Aan de ene kant vullen en aan de anderekant lossen, dit was het idee!
Nu de aanvoer van zand en grind en dus heen en weer rijden met de tractor. Toen er er twee hopen lagen hebben we voor de woensdag het bijltje er bij neer gegooid en zijn we naar huis gegaan.
Op donderdag moest ik werken en kon er van bouwen niets komen.
Op vrijdag Rollo opgehaald en zo konden we beginnen met het beton draaien........dachten we!
Onze verassing was groot toen we de klep van de betonmolen open deden want het stukje verlengdraad met de speciale stekker was grotendeels aan vellen geknaagd. De honden hadden in een blij moment een nieuw speeltje gevonden en er zich natuurlijk heerlijk op uitgeleefd.
Dus eerst maar een nieuwe draad en stekker opgezocht en gemonteerd zodat in ieder geval de molen kon draaien.
Nadat we de 100 meter snoer op het land hadden uitgelegd was er stroom en de molen draaide.
Met vereende krachten, dat wil zeggen om de beurt de molen volscheppen, dat is de enige manier om het vol te houden want het is nu al 22º Celcius en zweetdruppels parelen op onze Goddelijke torso´s (uitgezakte kwabbenzakken).
Voor de derde keer wordt de molen gevuld en zand en grind worden vermengt met water tot de molen plotseling stilvalt en vanbij de kliniek de geschrokken stem van Nora klinkt.
Bij het huis aangekomen wijst Nora mij op een plekje onder éen van de bomen bij het stoepje van de kliniek en zegt: "Kijk daar maar even", en ze verdwijnt in de kliniek. In het prutpoeltje onder de boom tegen het stoepje aan begint het te pruttelen en sparkelen..........wij hebben een kapotte kabel dringt nu tot mij door. Ik brul: "zet maar uit".
Gereedschappen worden gehaald om de boel uit te graven en - te hakken. Tevoorschijn komt de kapotte grondkabel en Peter Lander, de eigenaar van Quinta de São Joao, verteld ons dan dit de oude kabel naar het andere eind van het land is, "ik dacht dat die was afgesloten?!?"
Na een noodreparatie was dit euvel al snel verholpen en hoorden wij dat onze molen weer aan het werk was gegaan, wij zijn dus weer gaan storten.
Het einde van de dag het is 17.00 uur en de vloer is gestord nu de afdek platen erover en de honden mogen nu terug in hun eigen compound.
Eigenlijk een lang verhaal als je alleen maar te zeggen hebt dat de tweede vloer een feit is!
Zo echter blijft u allen op de hoogte en als er meer te vertellen is meld ik mij weer!
Greetz Dennis
Tijdens de begroeting van je hond ´s morgens vergeet je het onderwerp waar je de pest over in wil hebben!
-
whitesilverdoggy
- Berichten: 2339
- Lid geworden op: wo sep 21, 2005 4:58 pm
-
rosalinda
- schrijfster van het 20000e berichtje
- Berichten: 319
- Lid geworden op: vr feb 09, 2007 12:11 pm
hoi Dennis en Nora
Wat gezellig al die verhalen welkom bij dit forum :lol:
Toen was geluk nog heel gewoon.
-
dierenkunst
- Berichten: 666
- Lid geworden op: zo jun 19, 2005 5:56 am
Wat een verhaal Dennis van dar beton storten. :shock:
Wat eruitziet als een klusje van een paar uur gaat zo al gauw 1 a 2 dagen duren.
Ik kan me voorstellen dat jullie aan het eind van ieder seizoen nog heel wat dagen tekort komen. :wink:
Heel veel succes bij jullie zo belangrijke werk daar.
Wat eruitziet als een klusje van een paar uur gaat zo al gauw 1 a 2 dagen duren.
Ik kan me voorstellen dat jullie aan het eind van ieder seizoen nog heel wat dagen tekort komen. :wink:
Heel veel succes bij jullie zo belangrijke werk daar.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
-
jerry en bronco
- Berichten: 791
- Lid geworden op: di nov 01, 2005 9:00 am
