Boy
Geplaatst: vr feb 20, 2009 11:59 pm
Gisteren was het alweer 8 jr geleden dat je zelf insliep.
Ik weet het allemaal nog zo goed,we sliepen in de kamer bij jou,je had infuus,we hoopte dat je het zou redden, we waren naar de da in terneuzen geweest
omdat het niet goed ging met je en daar werd je nagekeken,kreeg je infuus,(misschien nog medicatie) en ging weer mee naar huis.
Jij tussen ons in met infuus in je poot.Of je het zou redden wist niemand.
(En bedenk nu ook dat we even snel langs mac donald iets te eten haalde,want het was nog zo'n eind naar huis)
Eenmaal thuis lieten wij je uit,samen omdat iemand de stang moest vasthouden waar het infuus aan hing,(raar dat sommige dingen je zo goed bij blijven)
Thuis ons geinstalleert in de kamer,om lekker bij je te kunnen zijn.
Maar toen wij tegen de morgen even in slaap gevallen waren ging jij ook,we waren er wel bij,maar toch weer niet,misschien wachtte je daar wel op,wie zal het zeggen
Je lag een beetje verscholen achter het gordijn,en zag wat plas liggen,maar jij was er niet meer.
Eergisteren zag ik het in de agenda staan
Jou sterfdag en de geboortedag van Anouk (onze 1e akita),jullie allebei in 1991 geboren
Boy onze 1e xhusky/border collie uit het asiel gehaald
Rien zag jou daar zitten,je keek ons niet aan,draaide je koppie weg,en jij moest het worden
Vandaar ook deze tekst op je steentje en bij je foto op onze site.
First time when you looked at me you tried to hide, but I could see a special beauty in your eyes
Door mij duurde het allemaal wat langer eer dat zo was,je was immers een kattenhater en wij hadden 4 katten.
Maar uiteindelijk ben je er toch gekomen en je was een hele lieve hond
Kerstmis was niet zo leuk toen voor ons,we voelde allemaal bulten en wisten eigenlijk al dat is niet goed,
dus alvast lekker verwend.
Na de feestdagen naar de da die onze vermoedens wel deelde en onderzoek gedaan
Helaas ook verteld aan ons dat behandeling (chemo)van Boy,"gevaren "op konden brengen voor de andere honden,
ook omdat wij nog wilde fokken met de andere honden
Je neemt dat aan,wat weet je er nog van,maar dan ga je nadenken en wil je hem een kans geven
We zijn toen bij een da in Terneuzen terecht gekomen,gespecialiseerd in dit soort ziekte's
Hij gaf ons een beetje hoop,maar zij er wel bij dat we ws te laat waren met de behandeling,
(hadden we nu maar niet geluisterd naar onze da)
Maar toch gedaan en Boy ging mee naar huis met allerlei pillen en wij moesten daar ook af en toe heen voor infusen
Hij is eigenlijk bijna tot het laatste toe heel actief geweest,al was het een ramp om de vele medicijnen te geven.
We hebben het geprobeerd en zullen er nooit achter komen hoe het gegaan was als we niet naar onze da geluisterd hadden,die
ws te goeder trouw heeft gehandeld en wij toch direct met de behandeling waren gestart.
We zullen dat nooit weten
Misschien een beetje warrig verhaal geworden,maar ik vond dat ik dit even op moest schrijven
Ik weet het allemaal nog zo goed,we sliepen in de kamer bij jou,je had infuus,we hoopte dat je het zou redden, we waren naar de da in terneuzen geweest
omdat het niet goed ging met je en daar werd je nagekeken,kreeg je infuus,(misschien nog medicatie) en ging weer mee naar huis.
Jij tussen ons in met infuus in je poot.Of je het zou redden wist niemand.
(En bedenk nu ook dat we even snel langs mac donald iets te eten haalde,want het was nog zo'n eind naar huis)
Eenmaal thuis lieten wij je uit,samen omdat iemand de stang moest vasthouden waar het infuus aan hing,(raar dat sommige dingen je zo goed bij blijven)
Thuis ons geinstalleert in de kamer,om lekker bij je te kunnen zijn.
Maar toen wij tegen de morgen even in slaap gevallen waren ging jij ook,we waren er wel bij,maar toch weer niet,misschien wachtte je daar wel op,wie zal het zeggen
Je lag een beetje verscholen achter het gordijn,en zag wat plas liggen,maar jij was er niet meer.
Eergisteren zag ik het in de agenda staan
Jou sterfdag en de geboortedag van Anouk (onze 1e akita),jullie allebei in 1991 geboren
Boy onze 1e xhusky/border collie uit het asiel gehaald
Rien zag jou daar zitten,je keek ons niet aan,draaide je koppie weg,en jij moest het worden
Vandaar ook deze tekst op je steentje en bij je foto op onze site.
First time when you looked at me you tried to hide, but I could see a special beauty in your eyes
Door mij duurde het allemaal wat langer eer dat zo was,je was immers een kattenhater en wij hadden 4 katten.
Maar uiteindelijk ben je er toch gekomen en je was een hele lieve hond
Kerstmis was niet zo leuk toen voor ons,we voelde allemaal bulten en wisten eigenlijk al dat is niet goed,
dus alvast lekker verwend.
Na de feestdagen naar de da die onze vermoedens wel deelde en onderzoek gedaan
Helaas ook verteld aan ons dat behandeling (chemo)van Boy,"gevaren "op konden brengen voor de andere honden,
ook omdat wij nog wilde fokken met de andere honden
Je neemt dat aan,wat weet je er nog van,maar dan ga je nadenken en wil je hem een kans geven
We zijn toen bij een da in Terneuzen terecht gekomen,gespecialiseerd in dit soort ziekte's
Hij gaf ons een beetje hoop,maar zij er wel bij dat we ws te laat waren met de behandeling,
(hadden we nu maar niet geluisterd naar onze da)
Maar toch gedaan en Boy ging mee naar huis met allerlei pillen en wij moesten daar ook af en toe heen voor infusen
Hij is eigenlijk bijna tot het laatste toe heel actief geweest,al was het een ramp om de vele medicijnen te geven.
We hebben het geprobeerd en zullen er nooit achter komen hoe het gegaan was als we niet naar onze da geluisterd hadden,die
ws te goeder trouw heeft gehandeld en wij toch direct met de behandeling waren gestart.
We zullen dat nooit weten
Misschien een beetje warrig verhaal geworden,maar ik vond dat ik dit even op moest schrijven