Plotseling ben je in mijn leven gekomen maar ook plotseling ben je ook gegaan. Totaal onvoorbereid.
Ik herinner het me ofals het gisteren was hoewel het al dertien jaar geleden is.
Iemand die we kenden uit het asiel beldde ons om te zeggen dat er een teckeltje zat en natuurlijk gingen we kijken en we waren dadelijk verkocht. Ik heb je als een cadeau gekregen van ma. Ik was zo fier als een gieter . Je vleidde tegen me aan en waar ik was daar was jij. Kwam ik thuis van school dan stond je me al op te wachten zo trouw was jij. Tot ik te horen kreeg dat ik jou gered had van de dodelijke injectie dus ik had je leven gered en daar ontstond onze speciale band.
We hebben heel leuke momenten gekend, we gingen veel wandelen , gingen samen naar de zee, lagen samen in de zetel tv te kijken … maar je hebt ook voor je leven moeten vechten.
Toen je anderhalf jaar was werd er bij jou een melktumor vastgesteld heel je tepellijn werd weggehaald.
Waardoor je na de operatie een complicatie kreeg en door het oog van de naald kroop. Je vocht terug en we waren weer samen,. Maar zes maanden later werd er opnieuw een melktumor in de andere tepellijn gevonden en het zweet brak ons weer uit. Je moest opnieuw onder het mes de andere tepellijn werd weggenomen alsook een volledige sterilisatie. Je was verminkt aan de onderkant van je buik.
Maar je vocht terug en ik had mijn sientje terug maar bij iedere jaarlijkse controle bang afwachten wat er nu werd gevonden maar neen alles was in orde.
Je was een echte knuffelmie je lag graag onder de “sossen” . iedere pup die daar opvolgend thuis kwam daar ontfermde jij je over als een echte moederhond. En als ze soms te wild waren dan grommelde je als een echte moeder. Ook over mij was jij een echte moederhond had ik verdriet dan kwam je me troosten met je typische sallylik. In bed had jij ook je vaste plaats langs mij op je eigen hoofdkussen die nu leeg blijft.iedere avond kreeg ik van jou een sallyliknachtzoen; Geen andere hond neemt de plaats over alsof ze weten dat dat jouw plaats is jouw etensbak daar komen ze ook niet aan want zo hebben ze dat geleerd.
Met de jaren zag ik wel dat je ouder werd en een beetje grijs. Maar van hart bleef je nog altijd de jonge gekke sientje en je was gek van niknakkoekjes daar konden ze jou altijd mee plezieren.
Iedere straaltje zon die scheen daar ging je in luieren, voor de venster, op de zetel, buiten voor de deur…
Als nu de zon schijnt dan geniet ik er ook van en denk ikeraan hoe jij ervan genoot samen met simba want dat is ook een echte zonneklopper.
Ik merk nu bij jouw vriendjes die je achterlaat dat ze je hard missen ze liggen nu in de zetel roerloos.
Komen er juist uit om te drinken en . te plassen .ik heb al veel tranen voor jou gelaten en ik weet ook dat daar momenteel geen ein de aankomt. Op ,die momenten mis ik jou want dan stond je nu al langs me te springen zodat je op mijn schoot kunt kruipen en me sallylikjes te geven. Dan legde je je kopje in mijn nek. Zo heb je veel langs me geslapen.
31 juli sliep je ook langs me maar ik werd schokkend wakker want het bed daverde . ik verschoot me je had een aanval gekregen. We zijn naar de dierenarts gereden maar het zag er slecht voor je uit je was al in een coma beland. De dierenarts kon niks meer voor je doen alleen het verlossende spuitje geven en je uit je lijden verlossen. Amaai dat was de moeilijkste opdracht voor mij en voor de dierenarts. Het was zo ,plots ik kon geen afscheid van je nemen alléé toch niet bewust.
Het was precies een enge droom waar ik nog kon uitstappen. De rest van de hondjes hebben van jouw op hun eigen manier afscheid genomen. De twee pubers verstaan het niet echt maar simba;wiske,bobby en grote mie beseffen het wel want ze zijn uit hun gewone doen. Je bent mijn eerste eigen hond maar je bent ook het eerst moeten gaan welke boodschap zit hierachter is dit een een verwerkingsproces voor de volgende honden waardoor jij siente mij gaat begeleiden ? ik ga je heel hard missen sienneke muis rust zacht en geef me geregeld een sallylik
Dikke knuffel en je blijft dicht bij me
