Tenminste, dat was de bedoeling. Totdat je gedragsproblemen kreeg naar Didi toe en dat zo erg werd dat ik wel moest denken aan herplaatsing. In die tijd is onze lieve Jack ingeslapen en daarna ben je nooit meer de oude geworden. Je was zo ontzettend ziek en je had pijn en voelde je niet fijn. De diagnose was Ziekte van Addison, je maakte geen bijnierschorshormonen aan en om je een lijdensweg te besparen, heb ik besloten dat jij je, 8 dagen na het overlijden van je vriend Jack, weer bij hem mag voegen. Ik weet zeker dat hij aan het begin van de rainbowbridge op je stond te wachten vanmiddag, toen je overleed en dat je nu zonder lichamelijke mankementen lekker met hem aan het spelen bent !
Lieve Kes, ondanks dat je niet lang bij ons mocht zijn heb je toch een onuitwisbare indruk achtergelaten, nog zoveel vertrouwen in mij ondanks dat je vertrouwen in de mens toch een grote knauw moet hebben gehad. Een ontzettende knuffelkont was je, soms net als een poes, kopjes geven en vreselijk genieten van die knuffel.
Rust zacht, geef Jack die knuffel maar door en veel plezier met hem gewenst daarboven ! Tot ooit moppie ! Dikke zoen van mij, Didi en Lotje
