www.dierenherinnering.nl

vandaag vind ik dat marion in het zonnetje moet staan.
ze verdient het dubbel en dwars.

lieve marion ik hoop dat je nu gauw weer iets opknapt,
het was wel schrikken wat ik las over je.

maar goed je komt vandaag weer thuis
dat is het aller fijnste vandaag



wens je nu van harte beterschap toe en ik hoop dat je spoedig hier weer verschijnt op deze site!
want we missen je vrolijke noot van alle dag!!

Groetjes jeanet.

ook van mij!!!

Wat een lieve plaatjes meiden.Bedankt hoor ik heb jullie gemist.
In het ziekenhuis kon je ook internet nemen maar dat werd me te duur.
Zal morgen een uitgebreider verslag doen maar ben nu erg moe.

EEEEHHHH lekker ding!!
Weer online zie ik?

Geweldig dat je er weer bent we hebben je enorm gemist.........gek he?

Nou,ik ben er weer hoor en inderdaad met wat kleine beperkingen maar nog steeds mobiel.
Ben in die drie dagen wel 2 kilo afgevallen dus dat is dan weer het goede van het hele verhaal.
Maar jongens wat was dat schrikken.Ik stapte van het liftje om weer naar mijn mandje te gaan na een nachtelijk toiletbezoek en van het ene op het andere moment waren mijn benen verlamd.
Een geweldige dreun natuurlijk Dochterlief en de buurman hadden het allebei gehoord (wat wil je met 10 extra kilo wintervet)
Marcella vroeg meteen :"Mam ben je gevallen? " Ja dus maar dat gebeurd wel vaker en meestal kan ik wel weer overeind maar nu dus niet.
Na 20 minuten ploeteren en klooien toch het kind maar geroepen en toen we zagen dat het echt niet ging hebben we de ambulance maar laten komen.
Die wilden me wel weer in bed leggen maar wat dan? Hoelang zou het duren en zou er wel een herstel komen?
Dan maar naar het ziekenhuis en de conclusie was zeer weinig kracht in beide benen maar geen dwarslasie.

Zo halverwege de ochtend kon ik mijn benen weer bewegen en alles leek goed te gaan maar eerst nog het plasje op de po.Jongens jongens wat een drama.Je ligt daar plat als een schol op je rug en moet plassen maar dat lukte niet natuurlijk.Je mist de zwaarte kracht en bent bang op letterlijk en figuurlijk naast de pot te piesen.

Er kwam wel wat maar niet genoeg en via een echo kwam een oplettende broeder erachter dat er nog 700 cc in de blaas achterbleef.
Meteen aan de cateter en nu was het de bedoeling dat ik doorgeschoven werd naar de afdeling urologie.
Mijn blaas heeft zeker 3 weken rust nodig maar ik heb geen zin om 3 weken in het ziekenhuis te blijven dus na lang soebatten mocht ik naar huis,mét cateter om over drie weken opnieuw opgenomen te worden voor onbepaalde tijd (mogelijk 2 a 3 weken.

Zelf vind ik het eigenlijk wel fijn hoor om even een paar weken tot rust te komen maar het idee dat ik niet wakker gelebberd wordt door mijn tweetal doet me huiveren.

In het pension zijn de honden meer dan goed verzorgd (Nadja is zelfs een tonnetje aan het worden en dat in drie dagen tijd.
Zal de volgende keer wel duidelijke voedingsinstructies meegeven want mijn exzwervertjes eten als ze de kans krijgen totdat ze knappen.

Fijn om weer zo uitgebreid bericht van je te mogen lezen!
Wat een schrik zeg, zo te lezen........
En wat zal je je roedeltje gemist hebben....
Sterkte met je herstel......
lieve groetjes, Nel

fijn dat je weer thuis bent Marion
hopelijk gaat het nu wat beter met je

hele dikke beterschapsknuffel

Welkom Thuis Marion!