Moos wil niet achterblijven

[yvonne waltman]

Al maanden hebben we in de gaten dat het een steeds groter
wordend probleem wordt voor Moos als we weggaan.

Iedere keer als we weggaan raakt Moos overstuur....zodra hij in de
gaten heeft dat we weg moeten gaat hij sneller ademhalen en begint
te druppen uit zijn neus . Als 1 van ons nog even op de bank gaat zitten
kruipt hij er meteen bij en gaat zo liggen dat zijn kop op je schoot ligt.

Als we dan toch weggaan en naar de deur lopen gaat hij er snel bij
staan . We hebben een dubbele deur en zodra we het ondergedeelte
van de deur dicht willen doen duwt hij zijn neus ertussen en gaat
duwen om buiten te komen. Als we daarna het bovengedeelte dicht
willen doen gaat hij met beide voorpoten op het ondergedeelte hangen
en begint te trillen en steeds meer te druppen uit zijn neus.
Als we Moos terugduwen dan hangt hij meteen weer op het onder-
gedeelte zodat de bovendeur niet dicht kan.

Nu maanden later heeft hij in de gaten dat het geen zin heeft.
Hij kan nu eenmaal niet altijd mee , we moeten ook werken.

Nu is het zo dat als we onze jas of tas of je haar kamt hij ook
een snellere ademhaling krijgt en weer uit zijn neus druppelen.
Daarna zie je hem heel triest kijken en sluipt als het ware naar
de trap met zijn kop naar beneden , kijkt achterom en gaat muisstil
en heel langzaam 2 trappen op en verschuilt zich op de bovenste
verdieping achter het bureau.
Hij wil er niet achteruit komen ....pas als 1 van ons thuis komt rent
hij de trappen af .

We hebben Moos eind Mei 1 jaar en toen we hem pas hadden deed
hij dat niet .....maar hoe langer hij bij ons is hoe erger hij het vindt
dat we weggaan.
Ik voel me gewoon rot als ik wegga en vindt het zo triest voor Moos.
Maar hij kan nu eenmaal niet altijd mee....

Als we thuis zijn zit hij zowat aan je geplakt ....al verschuif je maar
2 meter van plaats .....Moos gaat mee!
Ook nu ik dit bericht type , hij moet tussen het pc meubel en mij
liggen met zijn kop op je voeten. Ik kan bijna niet bij het toetsenbord.

Wat zouden we kunnen doen zodat hij het minder erg vindt.

Groetjes Yvonne

[Cora]

Tjeetje Yvon wat sneu voor Moos......Moos is toch de grootste?
Lex is die met de scheve neus toch?

Ik zou bijna zeggen dat ik dit gedrag eerder andersom had gedacht.
Dat Lex er moeite mee zou hebben als jullie weg gaan.

Kan het misschien zijn dat Lex dominanter wordt en dat Moos bang is als jullie er niet zijn?

[Aslan]

Ik zie het voor me Yvonne.
Aan de ene kant ben je trots dat hij zo aan je hangt maar aan de andere kant belemmert het je in je vrijheid.

Ik heb zelf ook zo'n 'rugzakhond' gehad en ik heb het hem nooit af kunnen leren.
Voelde me eigen helemaal beroerd worden als ik dat sippe snoetje zag als hij werkelijk niet mee kon en steeds vaker zegde ik afspraken af waar die hond niet welkom was.Mijn hele sociale leven liep in het honderd maar oh wat wil ik de tijd graag terugdraaien naar 4 jaar geleden toen hij nog leefde.

Ik zal hier en daar eens informeren wat je aan dit gedrag kunt veranderen.

[yvonne waltman]

Kan het misschien zijn dat Lex dominanter wordt en dat Moos bang is als jullie er niet zijn?

Nee, Lex is niet dominanter . Moos is de baas van de twee.
Moos is inderdaad de grootste . Hij is dus niet bang van Lex :wink:

Yvonne

[Corin@]

Och, arme Moos
het lijkt mij verlatingsangst die al begint zodra hij de rituelen ziet die aangeven dat jullie weg gaan.
Wat als eerst in mij op komt (en ik ben maar een leek op het gebied van gedragsproblemen) is dit (kijk maar wat je er van vind of wat je er mee doet :wink: )
ga hem belonen als je je haar kamt en hij rustig bij je blijft zitten.
doe je jas aan, maar blijf gewoon in huis of loop door de tuin waar Moos gewoon mee kan. Doe de jas weer gewoon uit als hij zich 'normaal' heeft gedragen en beloon hem weer. Zo gaat hij die rituelen niet meer associeren met het weggaan van jullie. En ga dan de periode van alleen zijn, weer opnieuw opbouwen. Dus eerst even 5 minuten en weer heel blij thuis komen en zo steeds langer. En beloon hem voor goed gedrag.

Waarschijnlijk heeft ie in het verleden hele nare ervaringen gehad die nu los komen. En hij voelt zich pas weer veilig als jullie er zijn.

Misschien kan een gedragstherapeut jullie helpen? Want dit probleem mag niet groter worden, lijkt mij :wink:

[yvonne waltman]

Dank je wel Corin@ ....ik ga het èèn en ander uitproberen.
Nu maar hopen dat het werkt....

Ik durf niet eens mijn haar even tussendoor te kammen terwijl
ik dan niet wegga want Moos is dan al op weg naar de allerhoogste
verdieping.

Yvonne

[Aslan]

Heb de eerste reacties binnen en inderdaad bijna overal komt toch een gedragsterapeut als oplossing boven tafel. (je hebt hierover een pbtje) :wink:

Hier nog een paar reacties:
_________________________________________________________________

Pffft wel moeilijk hoor...

zor vind het ook niet leuk als ik wegga (als ik hem dan gedag zeg kijkt hij weg en negeert me)...

Ik denk dat het het beste is als ze er zelf niet zo een drama van maken. Wat ik ook wel eens gehoord heb is dat je tegen je hond moet zeggen dat je weggaat en beloven dat je weer terug komt.

Ik denk toch dat ze ook wat meer moeten gaan oefenen met alleen zijn, dus niet overal mee naar toe, niet mee naar de keuken, iet mee naar de gang, zodat hij als hun thuis zijn hij ook niet altijd mee kan...

Verder zou ik het ook niet weten....

_________________________________________________________________
Jeetje wat moeilijk zeg...misschien kan ze proberen een gedragstherapeut in te schakelen?
Mijn eerst reactie zou zijn dat als de hond op zo een manier aandacht komt vragen ( dus zich overal tussen wringen ) hem/haar naar de mand ( of andere vaste plek) testuren en pas als ik vind dat ik aandacht ga geven aan de hond de hond bij me roepen en hem dan belonen.
En dat moet je gaan trainen..en dan moet ook de eiegen plek leuk wordenn gemaakt ..dat de hond ook op de eigen plek zich prettig voelt en weet dat er niets gebeurt als hij/zij niet tegen de baas aan leunt maar ook zelfstandig kan liggen/zitten en later alleen blijven.
Maar ik zou zeker een gedragstherapeut inschakelen.

________________________________________________________________
Ik heb van velen gehoord, dat een benchtraining soms iets opleverd. Als je het goed begint, heeft hij daar zijn veilige plek.

[yvonne waltman]

We zeggen altijd tegen de honden dat we zo terug zijn....

Moos is op 3.5 jaar bij ons gekomen als herplaatser en heeft
altijd op een soort binnenplaats gelegen en sliep 's nachts ook
buiten.....kreeg misschien niet veel aandacht.

Vanaf het eerste moment zit hij vlakbij ons en nu pas heeft hij
een heel enkele keer dat hij iets verder wegaat maar wel met
ons in beeld. Dit vinden we al heel wat.....

In het begin kon niemand binnenkomen want hij gromde alles
bij elkaar. Gromde ook naar ons.....
Toen hebben we al tips van een gedragstherapeut gehad....

Mensen kunnen nu gewoon binnen komen en al vrij snel laat
Moos zich aaien.
Beetje bij beetje gaat hij vooruit, maar het gaat langzaam.
Het is volgens mij een lange weg.....

Dank je wel Marion voor de tips ....we gaan alle tips uitproberen.

Groetjes Yvonne

[Corin@]

Mensen kunnen nu gewoon binnen komen en al vrij snel laat
Moos zich aaien.
Beetje bij beetje gaat hij vooruit, maar het gaat langzaam.
Het is volgens mij een lange weg.....

Yoran is ook een hele terughoudende hond. Blaft alsof hij je gaat aanvallen, maar als een vreemde dichterbij komt en hem wilt aaien schiet ie 6 meter achteruit en blaft vreselijk hard. Hij komt dan ook nooooooit meer bij die persoon :? :?
Nu 'begeleiden' wij Yoran als er iemand aankomt, hier zeker omdat hier iedereen vreemd is voor hem. De persoon mag hem niet aaien, maar moet hem negeren. Yoran gaat dan rustig snuffelen en als het 'goed' is, dan zal hij niet meer wegschieten. Aaien komt pas later.........
Belangrijk is je eigen houding als er iemand komt, dan voelt de hond ook dat het wel of niet goed volk is.

Ik hoop dat wat met de tips kunt doen, maar een therapeut raadplegen is zeker een verstandige optie !!

[yvonne waltman]

Toen we enkele weken na het overlijden van Wolf Moos gingen
halen kwamen we er al snel achter dat er het èèn en ander mis
was ( zie in deze topic Welkom Moos)

Door de tips van een therapeut ging het steeds beter als er visite
kwam . (Moos was niet te houden)

En inderdaad negeren was de beste optie , dat wierp zijn vruchten af.

Nu gaan we aan de slag met het volgende probleem en willen
gebruik maken van alle tips die we hebben gehad.

Heel erg bedankt allemaal :wink:

Groetjes Yvonne

[Aslan]

Ben weer terug uit Friesland en heb weer even gekeken bij de tips aar ik om gevraagd had.
Hiet komen er nog een paar. :wink:

Ik heb toen Dibbes hier pas was ook advies gevraagd van een gedragstherapeut omdat hij moeite had met alleen thuis zijn. (poepen, plassen, blaffen, joelen, slopen)
Benchtraining kan goed zijn vertelde zij, maar het kan ook zijn dat de hond het vreselijk vindt.

Ik heb Dibbes op haar advies steeds heel vaak beloond (uit een bakje met voertjes naast zijn mand) als hij in zijn mand ging. Ook dus als hij uit zichzelf in de mand ging, en ik in de kamer was. En inderdaad wegsturen als hij steeds aandacht komt vragen! En als hij geen aandacht vraagt wel regelmatig hem roepen en knuffelen/spelen/belonen.

Als ik wegging zette in zijn mand (met beloning uit hetzelfde bakje met voertjes die dan ook weer naast zijn mand staat) in de gang (kleine veilige ruimte, dus wel hetzelfde principe als de bench) en gaf ik hem nog iets extra lekkers. Als ik thuiskwam beloonde ik hem ook met iets lekkers. Ook had/heeft hij bijvoorbeeld altijd mijn wandelschoen ( zie foto) omdat hij het fijn vindt iets van mij in de buurt te hebben.
Dit is eigenlijk vrij snel heel goed gegaan. Hij begon zijn mand echt als een fijne plek te beschouwen en de gang als veilig!

Nog steeds ligt Dibbes als ik weg ben ( ook al zijn mijn jongens thuis) in de gang. Ook s nachts. Van mij hoeft het al lang niet meer, ( ik vind het "gezelliger" voor hem in de kamer maar hij wil het zelf. De kamerdeur blijft open, en soms komt hij dan even in de kamer kijken, maar gaat ook vaak weer terug naar de gang. Wil daarmee aangeven hoe dit voor hem heeft gewerkt.

Wanneer ik thuis ben dan gaat de mand weer naar de kamer, geen probleem. Steeds belonen hoeft nu niet meer natuurlijk, alhoewel ik nog steeds iets lekkers geef als ik wegga.

Hoop dat ze hier iets aan heeft ?
______________________________________________________________

Een heel vervelend probleem, voor jullie maar zeker voor Moos. Wat bij Jake heel goed geholpen heeft is de DAP verdamper. Dit is een soort aromatherapie welke je in het stopcontact doet. Dit wordt warm en verspreid op deze manier feromonen. Dit zijn hormonen welke ook door de moederhond worden afgescheiden om de pups een veilig en rustig gevoel te geven. De verdamper gebruik je in de ruimte waar je hond het vaaks verblijft.

De verdamper is veelal via de dierenarts te bestellen. 1e set kost ca. 25 euro - flesje vloeistof + verdamper. navulling kost 20 euro. Je doet ongeveer 4 weken met een flesje. Dit herhaal je ongeveer 2 keer. Toen was het alleen zijn probleem bij Jake grotendeels weg en konden we de tijd die hij alleen kon zijn verder uitbouwen. Nu kan ik gerust 4 uur weg zonder dat hij onrust heeft.

Misschien iets om te proberen voor Moos. Veel succes.
______________________________________________________________

Bachremedie wil ook wel eens helpen
______________________________________________________________

Fovos heeft ook een poos last gehad van verlatingsangst en met DAP was het over.

[yvonne waltman]

Ik kan voor Moos geen bench neerzetten want Moos heeft altijd
in een hondenhok gelegen op de binnenplaats , hij is veel te blij
dat hij geen hok meer heeft.
Wat betreft een vaste mand ook dat kan helaas niet .....We hebben
manden en prachthondenkussens gehad voor Wolf .....
maar de katten (niet allemaal) gaan er in plassen terwijl er
kraakschone kattenbakken staan.

De DAP verdamper hebben we al geprobeerd....

Normaal gesproken zou ik Moos ook wegsturen als hij telkens aandacht
vraagt maar Moos heeft een achtergrond dat hij juist aandacht nodig
heeft....anders komt hij helemaal niet van zijn angsten af.

Als we weg gaan of weg zijn nogmaals Moos blaft,jankt piept en
sloopt niet. Helemaal niets.

In ieder geval wel heel erg bedankt voor de nieuwe tips.

Groetjes Yvonne

[Cora]

Ik heb Moos 2 keer ontmoet en ik moet zeggen het is de liefheid zelfe, net als zijn baasjes trouwens, het probleem is denk ik dat ie graag zijn nieuwe lieve baasjes altijd om hem heen wil hebben....hij heeft nu het vertrouwen in ze en wil ze niet meer kwijt....... :wink: ook niet voor even...... :wink:

[yvonne waltman]

Ik heb Moos 2 keer ontmoet en ik moet zeggen het is de liefheid zelfe, net als zijn baasjes trouwens, het probleem is denk ik dat ie graag zijn nieuwe lieve baasjes altijd om hem heen wil hebben....hij heeft nu het vertrouwen in ze en wil ze niet meer kwijt....... :wink: ook niet voor even...... :wink:

Moos vertrouwd ons nu volledig , hij is nu "bijna 1 jaar later"zo
goed als zichzelf.
Wat jij zegt Cora ....dat denk ik zelf namelijk ook!

Yvonne

[yvonne waltman]

We zijn nu een aantal maanden verder maar niets helpt daadwerkelijk

Op aanraden van de dierenarts hebben we opnieuw een Dap-verdamper
aangeschaft.

De tip van Corin@ werkt nog het best , met je jas aan door het huis en
de tuin lopen , maar O wee..... èèn keer weer weggaan en het is weer mis.
We hebben van alles geprobeert , je verzorgen en je haar doen buiten
het zicht van Moos , sleutels al in je jaszak hebben , boodschappentas
of tas om te gaan werken al buiten zetten , weggaan en meteen terug-
komen , belonen voor goed gedrag in de vorm van een knuffel want iets
lekkers waar hij dol op is spuugt hij uit .......hij houdt ons in de gaten!!!

Van de zomer met die warmte wilde Moos toch naar de zolder wat we
niet wilden omdat het daar te heet was......we hebben de tussendeur
dicht gedaan met de deurknop omhoog en lekker de ventilators aan.
Bij terugkomst Moos had de deur opengemaakt en lag oververhit op
zolder. :(
De volgende keer de tussendeur dicht met de bank ervoor en daarvoor
de salontafel......bij thuiskomst (jullie raden het misschien al) Moos lag
weer op zolder , de hele barricade was weg.......
Dus dan maar de deurknop er helemaal af met als resultaat dat Moos
de deur en muren naast de deur helemaal kapotgekrabt heeft om maar
naar de zolder te kunnen gaan. Geeft niet.......

Naar de dierenarts , daar heeft hij Clomicalm voorgeschreven gekregen
2 x daags 1 tablet......Moos reageerde niet goed op de medicatie , hij
plofte als een zoutzak neer en het is al zo,n kalme / rustige hond van
zichzelf ......dus de medicatie gehalveerd maar ook dat werkt niet goed
op Moos .....dus gestopt!!!
Daarbij moesten we harder optreden tegen Moos .....niets zeggen als
je weggaat en niet begroeten bij thuiskomst.
Alleen aaien en knuffelen wanneer ons het uitkomt en niet de hond.
Op zijn plaats wijzen en blijf en vrij als wij het zeggen .....
Moos is een hond die uitstekend luisterd maar.....hij begon weer ineen
te kruipen dus ook daar zijn we mee gestopt want anders zijn we weer
terug bij af...... Toen we hem net hadden.....

Nu het weer minder warm is laten we hem dus maar gewoon naar de
zolder gaan .......we hebben de indruk dat hij zich daar gewoon het
prettigst voelt als we weg moeten :roll:

We weten het verder ook niet!!