Wij hebben grote jongens...18 en 19 jaar..die wisten wel wat ze zagen en hadden onze gesprekken alwel mee gekregen.....
Pim de oudste is het huis uit gegaan die avond naar zijn opa, oma was hier, is erbij gebleven tot het eind.....dankje wel mam....was erg bijzonder om dit te mogen delen met jou !.....en Bas is gebleven totdat Pablo in diepe slaap was en is toen naar boven gegaan.
De dierenarts was om 21.00 uur bij ons thuis en hebben tot een uurtje of 22.30 met elkaar doorgebracht ook nadat Pablo al was ingeslapen.
De husky's waren er de hele tijd bij, om te voorkomen dat ze naar Pablo zouden gaan zoeken.
De kinderen hebben het er wel moeilijk mee gehad maar je weet hoe jongens zijn......vooral op deze leeftijd......niks zeggen en vooral niet laten merken dat het toch wel inpackt heeft.....
Ben benieuwd naar jullie verhalen....misschien geeft dit wel een opening om dit soort onvermijdbare situaties bespreekbaar te maken in je gezin.
