Gelukkig is de da thuis geweest
Het voelt k.................,we weten diep in ons hart dat het goed is,ook om wat de da heeft gezegd,maar toch
Ik had hem zo graag nog de weekenden weg mee willen nemen
Ik zal later wel wat meer vertellen
Ineke
Kami
Kami
Onverwachts hebben wij vanavond Kami in moeten laten slapen
Gelukkig is de da thuis geweest
Het voelt k.................,we weten diep in ons hart dat het goed is,ook om wat de da heeft gezegd,maar toch
Ik had hem zo graag nog de weekenden weg mee willen nemen
Ik zal later wel wat meer vertellen
Ineke
Gelukkig is de da thuis geweest
Het voelt k.................,we weten diep in ons hart dat het goed is,ook om wat de da heeft gezegd,maar toch
Ik had hem zo graag nog de weekenden weg mee willen nemen
Ik zal later wel wat meer vertellen
Ineke
Geisha
*18-08-1999-10-01-2013
*18-08-1999-10-01-2013
Re: Kami
Gecondoleerd Ineke en heel veel sterkte met het gemis.
Ik zou je zoveel willen vragen maar ik begrijp dat je wat tijd nodig hebt.
Ik zou je zoveel willen vragen maar ik begrijp dat je wat tijd nodig hebt.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
Re: Kami
Zijn gisteravond nog even afscheid wezen nemen bij Kami
Vandaag wordt hij gecremeerd
Ik weet ongeveer hoe laat en zit steeds op de klok te kijken
Heb een kaarsje aan voor hem en loop te huilen
Honden komen me wel af en toe troosten
Donderdagavond ingeslapen,vrijdagochtend naar het crematorium gebracht ,mooie urn uitgezocht en 2 uur later
op weg naar een wedstrijdweekend
Je kunt wel thuisblijven maar ook daar heb je niets aan,het gevoel blijft
Dus een weekend met een dubbel gevoel,1e weekend zonder Kami,hij ging natuurlijk altijd mee,
je hebt afleiding maar je loopt toch heel vaak aan hem te denken
Rien en de honden hebben voor hem gelopen dit weekend,en nog een extra gevoel erbij dat Rien 1e werd in zijn klasse,
en dat terwijl we nooit winnen,dus extra dubbel gevoel
Had best thuis willen blijven met hem,maar als er dan iets zou gebeuren ben je ook alleen en geen vervoer,
nu is onze eigen da geweest,hij vond het een verstandige beslissing,je hoopt dat het iets anders is waar wat aan gedaan kan worden,
al ben je toch ook al bezig om afscheid te nemen,veel foto's maken,lekkere dingen geven,even uitlaten
Kami wilde nog wel ,de voorkant was nog goed maar de achterkant wilde niet meer,de zenuwen van het ruggemerg werkte niet meer,
en daardoor ging Kami slechter lopen en vaak liggen,staart hing al heel de week naar beneden
Wij dachten zelf aan artrose,maar het was dus heel iets anders,en het zou nog een paar dagen kunnen duren,of een paar weken
Da heeft gezien hoe hij stond ,ik heb nog gevraagd of het een verstandige beslissing was,wat het dus was,
anders zou hij ook verlamd kunnen raken
Da zei ik denk in het belang van de hond en niet van de eigenaren
Ik was dus donderdag nog een stukje gaan lopen,dacht hem daar een plezier mee te doen,
maar op de terugweg ging Kami liggen op de hoek van de straat en kon niet verder,hij lag ook zachtjes te piepen
Heb daar dus staan te wachten toen Rien thuis kwam,al huilende om dat je dan weet dat het zo niet kan,en Kami is naar huis gedragen en
toen hebben we de da gebeld
Vertelde wel dat ik dacht hem een plezier te doen en het misschien erger had gemaakt,maar vlgs de da was dat niet zo,hij had ook geen pijn zei ie,
terwijl wij dachten van wel
Ook vroeg ik waarom het nu ineens zo snel ging,hij zei dus het is geleidelijk gegaan,maar nu valt het pas op omdat het erger wordt,
en dan gaat het ineens snel
Kami is toen de laatste uurtjes heel erg verwend,heeft koffie op,een flesje bier,dat vond ie altijd zo lekker,restje macaroni,
en hij heeft een lekker bot gehad waar ie lekker op heeft zitten knauwen,af en toe is bij hem gezeten,
maar hem verder lekker met zijn botje aan de gang laten gaan
Doordat het 1 prikje pijn deed,ging hij weg naar een ander plekje ,ben bij hem gaan zitten en daarna heeft hij zijn kop op mijn been gelegd,
Rien was er ook bij natuurlijk en heeft toen zijn 2e prikje gehad
We hebben de honden afscheid laten nemen,de puppen eerst,die gingen hem likjes en kusjes geven
De andere hussen hadden niet zo veel aandacht voor hem,sommige moesten er niet zo veel van weten
Maar het is vreemd en toch stil
Nu nog een mooie teks vinden voor onder zijn foto op onze website
Ineke
Vandaag wordt hij gecremeerd
Ik weet ongeveer hoe laat en zit steeds op de klok te kijken
Heb een kaarsje aan voor hem en loop te huilen
Honden komen me wel af en toe troosten
Donderdagavond ingeslapen,vrijdagochtend naar het crematorium gebracht ,mooie urn uitgezocht en 2 uur later
op weg naar een wedstrijdweekend
Je kunt wel thuisblijven maar ook daar heb je niets aan,het gevoel blijft
Dus een weekend met een dubbel gevoel,1e weekend zonder Kami,hij ging natuurlijk altijd mee,
je hebt afleiding maar je loopt toch heel vaak aan hem te denken
Rien en de honden hebben voor hem gelopen dit weekend,en nog een extra gevoel erbij dat Rien 1e werd in zijn klasse,
en dat terwijl we nooit winnen,dus extra dubbel gevoel
Had best thuis willen blijven met hem,maar als er dan iets zou gebeuren ben je ook alleen en geen vervoer,
nu is onze eigen da geweest,hij vond het een verstandige beslissing,je hoopt dat het iets anders is waar wat aan gedaan kan worden,
al ben je toch ook al bezig om afscheid te nemen,veel foto's maken,lekkere dingen geven,even uitlaten
Kami wilde nog wel ,de voorkant was nog goed maar de achterkant wilde niet meer,de zenuwen van het ruggemerg werkte niet meer,
en daardoor ging Kami slechter lopen en vaak liggen,staart hing al heel de week naar beneden
Wij dachten zelf aan artrose,maar het was dus heel iets anders,en het zou nog een paar dagen kunnen duren,of een paar weken
Da heeft gezien hoe hij stond ,ik heb nog gevraagd of het een verstandige beslissing was,wat het dus was,
anders zou hij ook verlamd kunnen raken
Da zei ik denk in het belang van de hond en niet van de eigenaren
Ik was dus donderdag nog een stukje gaan lopen,dacht hem daar een plezier mee te doen,
maar op de terugweg ging Kami liggen op de hoek van de straat en kon niet verder,hij lag ook zachtjes te piepen
Heb daar dus staan te wachten toen Rien thuis kwam,al huilende om dat je dan weet dat het zo niet kan,en Kami is naar huis gedragen en
toen hebben we de da gebeld
Vertelde wel dat ik dacht hem een plezier te doen en het misschien erger had gemaakt,maar vlgs de da was dat niet zo,hij had ook geen pijn zei ie,
terwijl wij dachten van wel
Ook vroeg ik waarom het nu ineens zo snel ging,hij zei dus het is geleidelijk gegaan,maar nu valt het pas op omdat het erger wordt,
en dan gaat het ineens snel
Kami is toen de laatste uurtjes heel erg verwend,heeft koffie op,een flesje bier,dat vond ie altijd zo lekker,restje macaroni,
en hij heeft een lekker bot gehad waar ie lekker op heeft zitten knauwen,af en toe is bij hem gezeten,
maar hem verder lekker met zijn botje aan de gang laten gaan
Doordat het 1 prikje pijn deed,ging hij weg naar een ander plekje ,ben bij hem gaan zitten en daarna heeft hij zijn kop op mijn been gelegd,
Rien was er ook bij natuurlijk en heeft toen zijn 2e prikje gehad
We hebben de honden afscheid laten nemen,de puppen eerst,die gingen hem likjes en kusjes geven
De andere hussen hadden niet zo veel aandacht voor hem,sommige moesten er niet zo veel van weten
Maar het is vreemd en toch stil
Nu nog een mooie teks vinden voor onder zijn foto op onze website
Ineke
Geisha
*18-08-1999-10-01-2013
*18-08-1999-10-01-2013
Re: Kami
Heb hier nu ook een kaarsje branden Ineke.Speciaal voor jou Kami.
Ook al weet je dat het het beste was wat je hem kon geven,toch doet het pijn he?
Je kunt nóg zo'n grote roedel hebben,ieder dier is uniek en je kunt er eigenlijk geen eentje missen.
Heel veel sterkte vandaag (en de komende tijd) mijn gedachten zijn bij jullie vandaag.
Ook al weet je dat het het beste was wat je hem kon geven,toch doet het pijn he?
Je kunt nóg zo'n grote roedel hebben,ieder dier is uniek en je kunt er eigenlijk geen eentje missen.
Heel veel sterkte vandaag (en de komende tijd) mijn gedachten zijn bij jullie vandaag.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
Re: Kami
Wat fijn dat je het verhaal hier hebt gezet Ineke, we leven allemaal met je mee en weten wat je voelt......we weten ook dat je het goed hebt gedaan, diep in je hart weet je het zelf ook.....maar we kunnen en willen ze niet missen..........dat maakt het allemaal zo hard.......
Heel bijzonder dat jullie hebben gewonnen, daar zit een poot van Kami in geloof me.......heerlijk om te weten dat ie bij jullie blijft in een andere demensie......
Ineke heel veel sterkte met het verdriet een plek te geven........ook voor Rien natuurlijk!
Dikke knuffel van hier voor jullie......
Heel bijzonder dat jullie hebben gewonnen, daar zit een poot van Kami in geloof me.......heerlijk om te weten dat ie bij jullie blijft in een andere demensie......
Ineke heel veel sterkte met het verdriet een plek te geven........ook voor Rien natuurlijk!
Dikke knuffel van hier voor jullie......
Re: Kami
Cora schreef:Mooi plekje heb je gemaakt en die medaille hangt er mooi hoor......mooie gedachte.......
Lukt het om er een beetje rust in te vinden?
Soms wel,soms niet
Hij is nog veel in mijn/onze gedachte,en als ik dan berichtjes lees of tel. krijg
en praat erover dan ga ik toch weer huilen
En met de dagelijkse dingen zoals honden wisselen,altijd ff tellen of je alles hebt,koffie drinken
en hij wilde dan meestal ook wat,dat soort dingetjes,de weekenden weg,we zijn nu geweest waar deze foto is gemaakt,dus dan loop je daar,
en zie je dat heuveltje
De ene keer denk je wat minder aan hem,maar meestal is het toch nog bijna heel de dag,en zeker donderdag en maandag
Ineke
Geisha
*18-08-1999-10-01-2013
*18-08-1999-10-01-2013