Bij ons was het zo dat we een afspraak moesten maken omdat we Pablo thuis wilden laten inslapen, ook voor haarzelf maar ook voor de husky's.....en vooral voor onszelf.
Op maandag, 14 februari, de dag dat mijn man en ik elkaar hebben leren kennen 14 jaar geleden, ben ik met Pablo naar de dierenarts gegaan omdat ze zoveel plaste en ook in haar slaap de urine liet lopen......ze had de baarmoeder niet meer en ik dacht dat de blaas verzakt zou zijn, net als bij mensen dat ook het geval kan zijn na een baarmoeder operatie.
Maar nee, na een simpel bloedonderzoek bleek dat ze ernstig ziek was....bloedsuikers niet te meten en daardoor een nier en leverfalen waar niks meer aan gedaan kon worden.......en daarbij een ziekte onder de leden die ook niet te genezen zou zijn.......ze zou 14 jaar worden in juni......we hebben wel wat met het nummer 14 he??
We kregen een klap in ons gezicht, dit hadden we niet verwacht, we zagen wel dat ze ouder werd maar dat ze zoooo ziek was?? nee dat hadden we niet in de gaten.
Met de dierenarts afgesproken dat we woensdagavond de dag vonden om haar te verlossen van haar lijden......want dat deed ze... de bloeduitslagen logen er niet om.......en ik was woensdag, donderdag en vrijdag vrij van mijn werk......
Die avond en de volgende dagen zijn niet te filmen.....huilen, knuffelen, kijken, ruiken, aaien je kunt je niet voorstellen hoe dat voelt......wij hadden dit nog nooit hoeven ervaren.......wat is dat vreselijk, al weet je dat je er goed aan doet.
Je goed realiseren dat overmorgen je "maatje " er niet meer is en dat jij die beslissing neemt.
Dat je erbij bent.....ik heb Pablo geboren zien worden en ik heb haar in mijn armen gehad toen ze insliep...bijna 14 jaar lief en leed gedeeld.
Die maandagavond tot de bewuste woensdagavond heeft een eeuwigheid geduurt die zo voorbij was......heel dubbel.......ik denk dat er meer zijn die dit zo ervaren....het wachten duurt lang maar is ook zo voorbij.....veel te snel voorbij.......er is geen weg meer terug...definitief over en uit.......
Wat is het dan mooi als je daar over kunt praten met mensen die hetzelfde voelen en ervaren en dat je elkaar kunt steunen, puur en alleen maar door te lezen en te begrijpen wat er wordt gevoeld.....dat geeft troost !!!!! Heel veel troost ! Mij wel ! :wink:
Ik hoop jullie ook !
afspraak moeten maken.....
Daarom ben ik blij dat we hier thuis afscheid hebben kunnen nemen.
Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als ik Pablo die bewuste maandagavond achter had gelaten.......ik was er toen nog niet klaar voor, voor zover je er klaar voor kunt zijn....
Woensdag avond was ik er ook niet klaar voor...maar heb die dagen ervoor wel heel goed kunnen zien dat mijn omaatje toch wel heel erg ziek was, ze gaf zich nu ook over leek wel......zo van..nou het vrouwtje weet nu dat ik ziek ben, nu mag ik ook ziek zijn......ze heeft zich al die tijd groot gehouden tegenover Xena en Kaska....de huskymeiden.....
Goh.. als ik daar weer aan denk......zie ik haar weer lopen met dat schuine koppie...onderweg gaan zitten omdat ze zo moe was.....en dan weer dartel op het grasveldje samen met Kaska aan de stoei...achja.....mooie vertederingen...die herinneringen
Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als ik Pablo die bewuste maandagavond achter had gelaten.......ik was er toen nog niet klaar voor, voor zover je er klaar voor kunt zijn....
Woensdag avond was ik er ook niet klaar voor...maar heb die dagen ervoor wel heel goed kunnen zien dat mijn omaatje toch wel heel erg ziek was, ze gaf zich nu ook over leek wel......zo van..nou het vrouwtje weet nu dat ik ziek ben, nu mag ik ook ziek zijn......ze heeft zich al die tijd groot gehouden tegenover Xena en Kaska....de huskymeiden.....
Goh.. als ik daar weer aan denk......zie ik haar weer lopen met dat schuine koppie...onderweg gaan zitten omdat ze zo moe was.....en dan weer dartel op het grasveldje samen met Kaska aan de stoei...achja.....mooie vertederingen...die herinneringen
Bij mij is het anders gelopen dan ik me voorgesteld had.....en dit maakt mij verdrietig en kan hierover nog niet schrijven.
Als ik er klaar voor ben dan zal ik het hier vermelden maar 1 ding is zeker dit gebeurd me nooit meer...kan me nu nog voor de kop slaan.
Op het moment kon ik gewoon niet helder denken..........spijtig.
Als ik hierover schrijf krijg ik natte ogen en een brok in mijn keel
Gadver.....wat een k*tgevoel :cry: :cry:
Als ik er klaar voor ben dan zal ik het hier vermelden maar 1 ding is zeker dit gebeurd me nooit meer...kan me nu nog voor de kop slaan.
Op het moment kon ik gewoon niet helder denken..........spijtig.
Als ik hierover schrijf krijg ik natte ogen en een brok in mijn keel
Gadver.....wat een k*tgevoel :cry: :cry:
Weet denk ik al wat er gaat komen ik zit ook met tranen nu....neem de tijd, we lopen niet weg en we zullen de laatsten zijn die je veroordelen.....we zijn hier om te troosten en te herdenken en vooral om nooit te vergeten........
Als je al het nare kunt delen zal het goeie des te eerder weer boven komen en zal de herinnering vreugde brengen in plaats van verdriet !!
Neem de tijd we zijn er voor je !!!
Als je al het nare kunt delen zal het goeie des te eerder weer boven komen en zal de herinnering vreugde brengen in plaats van verdriet !!
Neem de tijd we zijn er voor je !!!