hoi,
ik heb 9 weken stage gelopen bij een ezelsopvang. Mijn stagebegeleider en ster zijn best wel zweverig en geloven ook sterk in geesten in leven na de dood en ga zo maar door.
Ze hebben ons hier best veel over verteld en ik ben er ook best wel in gaan geloven.
Je hebt toch wel eens dat je kijkt en dat er iets weg flitst alsof dat er iemand liep.
Nou zegt mijn stagebegeleider dat dat iemand is die overleden is en daar gewoon even loopt of heen en weer fiets wat dan ook.
Nou lag ik laatst in bed en ik was ervan overtuigt dat 1 van de katten binnekwam nou helemaal geen kat te zien. Ik denk dat dat Flip was die gewoon ook even gezellig kwam.
Vooral door de verhalen van mijn stagebegeleidster geloof ik dit heel sterk!
Groetjes Marlies
dingen die er toch niet blijken te zijn
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
Ik denk zeker dat onze maatjes van weleer af en toe even langs komen.Soms via een droom en soms als een geluidje of een luchtje maar ook inderdaad soms als een flits.Je voelt op dat moment een steek van herkenning en weet gewoon dat het je overleden maatje is.
Meestal praten we hier niet over omdat buitenstaanders ons al gauw voor gek verklaren maar een dierenliefhebber weet gewoon dat zijn maatje weer even is langs geweest.
Hier op dit forum zul je nog veel meer ervaringen kunnen lezen.
Meestal praten we hier niet over omdat buitenstaanders ons al gauw voor gek verklaren maar een dierenliefhebber weet gewoon dat zijn maatje weer even is langs geweest.
Hier op dit forum zul je nog veel meer ervaringen kunnen lezen.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
zeker weten dat ze zo af en toe even aanwippen hoor! 
gelukkig wel en wat fijn dat je dat merkt......sommige mensen merken het niet en dat is toch wel een gemis hoor!
gelukkig wel en wat fijn dat je dat merkt......sommige mensen merken het niet en dat is toch wel een gemis hoor!
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
En of ze langskomen af en toe! Guapa voel ik bijna dagelijks om me heen - hetzij door haar geur, hetzij door een geluidje en heel soms ook door een soort "beeld". Dan zie ik haar bijvoorbeeld even langs lopen of voel ik dat ze naar me kijkt... ik vind het een prettig gevoel en mis het zelfs als het een dagje niet gebeurt. Maar dan stel ik me gewoon voor dat ze het lekker druk heeft voorbij de regenboogbrug. Druk met spelen, of graven of wat dan ook. Gisteravond "zag" ik haar weer heel eventjes liggen in haar slaaphoekje op onze slaapkamer. En dan val ik met een glimlach om mijn lippen en een rustig gevoel in slaap.
Es
Es
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
Wat moet dat een gelukzalig moment zijn, weten dat ze bij je zijn en dan lekker in slaap vallen......alsof ze nooit zijn weggeweest......
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
Dat is idd een heel fijn moment...
Vanmiddag heb ik even een paar uurtjes geslapen omdat ik heel moe was. Ik sliep vrijwel direct in en voor m'n gevoel begon ik ook heel snel te dromen. Ik heb vaak hele heldere dromen, net alsof het allemaal echt gebeurt. Helder in vormen, kleuren, geuren, geluiden en gevoel. Ik noem dat zelf altijd "wakkere dromen" want ik heb op die momenten niet echt het gevoel dat ik slaap. Daarnaast heb ik ook regelmatig voorspellende dromen, maar dat is een ander onderwerp. Terug naar de droom van vandaag, die was eigenlijk heel simpel maar juist daarom zo mooi:
Ik zat op de fiets (die ik dus niet al jaren niet meer heb) en fietste met de wind door m'n haren en Guapa rennend naast me, niet aan de lijn. Ik fietste en zij rende en rende en had een brede grijns op d'r gezicht. De zon scheen, de wind was fris maar zacht. Het was zomer want alles was heel groen om ons heen en de lucht rook ook naar de zomer. Het ene moment fietste ik met Guapa los naast me maar toen opeens stond ik op een heuse step (een volwassen versie, geen kinderstep). Want mijn knie begon zeer te doen van het fietsen dus werd het een step. En Guapa rende nog steeds naast me mee. We gingen heel hard. Eerst vlogen we door zomaar een straat, even later waren we in de straat van mijn jeugd. Guapa nog steeds naast me en we hadden allebei veel plezier. Guapa omdat ze weer net zo hard kon rennen als in haar jongere jaren en ik omdat zij zo'n plezier had en bij me was. Ik hoorde haar hijgen van het rennen, hoorde het roffelen van haar pootjes op de straattegels, het gerikketik van haar nagels. Ik voelde bij mezelf elke stepbeweging en voelde de wind langs me heen gaan, door mijn haren en op mijn gezicht. Ik lachte hardop en door de wind kreeg ik een beetje droge mond, zoals je altijd krijgt als je met open mond hard fietst. Het was fijn en we waren gelukkig. Geen andere mensen om ons heen, geen andere geluiden, alleen wat ik eerder noemde én kwetterende vogeltjes en het geruis van de wind door de bomen en de struiken. Toen kwamen we aan bij de flat waar ik ben opgegroeid (en die Guapa dus nooit heeft gekend). Terwijl ik door de zij-ingang met mijn step het trappenhuis binnenliep, was Guapa al in het trappenhuis aangekomen en lag onderaan de trap op me te wachten. In precies dezelfde houding waarin mijn hond uit mijn kinderjaren (Tarzan) altijd in dat zelfde trappenhuis op me lag te wachten.... Even leek het precies Tarzan maar toen werd het weer Guapa. En ik werd met een heel blij gevoel wakker.... Dat gevoel is me de rest van de dag en avond bijgebleven, ook nu ik dit zit te typen. Het is net alsof ik de geluiden uit mijn droom blijf horen.
Es
Vanmiddag heb ik even een paar uurtjes geslapen omdat ik heel moe was. Ik sliep vrijwel direct in en voor m'n gevoel begon ik ook heel snel te dromen. Ik heb vaak hele heldere dromen, net alsof het allemaal echt gebeurt. Helder in vormen, kleuren, geuren, geluiden en gevoel. Ik noem dat zelf altijd "wakkere dromen" want ik heb op die momenten niet echt het gevoel dat ik slaap. Daarnaast heb ik ook regelmatig voorspellende dromen, maar dat is een ander onderwerp. Terug naar de droom van vandaag, die was eigenlijk heel simpel maar juist daarom zo mooi:
Ik zat op de fiets (die ik dus niet al jaren niet meer heb) en fietste met de wind door m'n haren en Guapa rennend naast me, niet aan de lijn. Ik fietste en zij rende en rende en had een brede grijns op d'r gezicht. De zon scheen, de wind was fris maar zacht. Het was zomer want alles was heel groen om ons heen en de lucht rook ook naar de zomer. Het ene moment fietste ik met Guapa los naast me maar toen opeens stond ik op een heuse step (een volwassen versie, geen kinderstep). Want mijn knie begon zeer te doen van het fietsen dus werd het een step. En Guapa rende nog steeds naast me mee. We gingen heel hard. Eerst vlogen we door zomaar een straat, even later waren we in de straat van mijn jeugd. Guapa nog steeds naast me en we hadden allebei veel plezier. Guapa omdat ze weer net zo hard kon rennen als in haar jongere jaren en ik omdat zij zo'n plezier had en bij me was. Ik hoorde haar hijgen van het rennen, hoorde het roffelen van haar pootjes op de straattegels, het gerikketik van haar nagels. Ik voelde bij mezelf elke stepbeweging en voelde de wind langs me heen gaan, door mijn haren en op mijn gezicht. Ik lachte hardop en door de wind kreeg ik een beetje droge mond, zoals je altijd krijgt als je met open mond hard fietst. Het was fijn en we waren gelukkig. Geen andere mensen om ons heen, geen andere geluiden, alleen wat ik eerder noemde én kwetterende vogeltjes en het geruis van de wind door de bomen en de struiken. Toen kwamen we aan bij de flat waar ik ben opgegroeid (en die Guapa dus nooit heeft gekend). Terwijl ik door de zij-ingang met mijn step het trappenhuis binnenliep, was Guapa al in het trappenhuis aangekomen en lag onderaan de trap op me te wachten. In precies dezelfde houding waarin mijn hond uit mijn kinderjaren (Tarzan) altijd in dat zelfde trappenhuis op me lag te wachten.... Even leek het precies Tarzan maar toen werd het weer Guapa. En ik werd met een heel blij gevoel wakker.... Dat gevoel is me de rest van de dag en avond bijgebleven, ook nu ik dit zit te typen. Het is net alsof ik de geluiden uit mijn droom blijf horen.
Es
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
ben geen dromen verklaarder of hoe heet dat, maar het lijkt me duidelijk dat die 2 samen zijn en jou dat even hebben willen laten weten door deze "wakkere droom".......heerlijk om te lezen!
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
Wat moet dat een supergelukkig gevoel geweest zijn Esther.
Ik denk ook dat ze je hebben willen laten weten dat ze samen zijn en op je zullen wachten daar aan de andere kant.
Geen haast maken hoor.Tijd speelt geen rol aan de andere kant van de regenboogbrug en ze beseffen niet dat het nog wel jaaaaaren kan duren voordat je weer bij ze komt.
Ik denk ook dat ze je hebben willen laten weten dat ze samen zijn en op je zullen wachten daar aan de andere kant.
Geen haast maken hoor.Tijd speelt geen rol aan de andere kant van de regenboogbrug en ze beseffen niet dat het nog wel jaaaaaren kan duren voordat je weer bij ze komt.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
Re: dingen die er toch niet blijken te zijn
Hetzelfde idee kreeg ik ook... dat ze samen zijn en mij dat wilden laten weten. Ik krijg lach op m'n gezicht als ik daaraan denk. Wat zullen ze vreemd hebben opgekeken toen ze elkaar voor het eerst zagen! Want echt, het hadden bijna tweelingen kunnen zijn!
Guapa en Tarzan, maak maar lekker veel plezier over de regenboogbrug en kom me af en toe nog even opzoeken met z'n tweetjes!
Es
Guapa en Tarzan, maak maar lekker veel plezier over de regenboogbrug en kom me af en toe nog even opzoeken met z'n tweetjes!
Es
