www.dierenherinnering.nl

greepje uit de dierencollectie :wink:



De witte streep voor de hond lang is een electoplasma, dit is vergelijkbaar met een orb




de persoon ik kwestie heeft 1 hond de hond op het bed.
in de deuropening staat nog een hond. Niemand kent deze hond.
(het is een bewogen foto maar duidelijk genoeg)



in het raam van de auto



in het midden




ook deze heeft nog maar een hond de hond op de stoel. De andere hond op de grond is het vroegere maatje die ze pas in hadden moeten slapen.

Wat bijzonder Desiree.
Ik vind het eerlijk gezegd wel een fijn idee dat onze maatjes van weleer nog zo dicht bij ons zijn.
Ik voel de overleden dieren wel regelmatig om me heen (voelde zelfs het gewicht van Sjennies koppie op mijn been) maar nu is er een bewijs dat ik niet gek ben. :wink:

Heb wel een foto van een buurmeisje met een hele bijzondere lichtstraal om haar heen maar dat is een gewone foto (geen digitale) dus die kan ik hier niet plaatsen.
Ook bij een zoontje van een vriendin was op een foto een pijl te zien die op het kind wees en een vage afbeelding van zijn overleden grootvader.
Zal toch eens wat meer foto's maken hier.

veel mensen denken ook dat dood dood is dit bewijst dat het niet het geval is :wink:

als je meer foto's hebt laat maar komen :wink:

heb er ook een lading van mensen maar die horen hier niet thuis :wink:

Wauw...zit hier met kippevel hoor!!

Nu weet ik ook dat Pablo zo af en toe hier nog is geweest, vlak na haar inslapen......neee we zijn echt niet gek..........ja toch wel....gek met onze dieren..... :D

Goh,ik voel eigenlijk nooit de aanwijzigheid van een bepaald dier wat me heel erg lief was.Wat zou ik fijn vinden eigenlijk :cry: :cry: :cry:

Maar heel indrukwekkend Desiree


Caro

ieder dier wat je lief hebt is bij je zodra deze overlijd.
Het gaat er om of je er open voor staat dat deze zich laat tonen aan je. :wink:

Ik sta er wel voor open hoor anders interreseerde het me ook niet dit soort dingen.Misschien komt het dat ze niet bij mij is overleden?


Caro

ze zoeken je vanzelf op meid.

Als ze je hebben gevonden en je staat er voo ropen zoals ze jezelf zegt dan merk je dat gauw genoeg :wink:

Nou ja ik kan het niet afdwingen al zou ik dat graag willen.Lijkt me ook niet goed.


Caro

dat is inderdaad niet slim nee
anders zi eof voel je dingen die er niet zijn omdat je het wil :wink:

Ach misschien ooit,en anders heb ik pech


Caro

geduld is een schone zaak :)

Caro, het gebeurd ook heel overwachts hoor, zonder dat je aan het overleden maatje van je denkt.........

Ik heb wel eens met de meiden gelopen en hoor ik Pablo ineens achter me.....je weet dat husky's werk honden zijn en zelden achter je lopen, ze zijn meestal aan het trekken en slepen ze je mee.......bijna......

ik hoorde duidelijk achter mij het slepen van nageltjes over het asfalt, Pablo was een keer aan haar knie geopereerd, de schijf hebben ze vast gezet, daardoor zakte ze wel eens door de knie en hoorde je duidelijk de nageltjes schaven....dat hoor ik heel af en toe nog, zelfs zo duidelijk dat Xena ook achterom kijkt......... :shock: maarja, ik hoor wel maar zie niet......maar ik ga er wel vanuit dat het Pablo is.......

De eerste week nadat Pablo was ingeslapen werd ik s'nachts wakker van het geslobber in de waterbakken beneden in de keuken........de meiden lagen naast ons bed......... :shock: Pablo had hele hoge bloedsuikers op het laatst en dronk, slobberde 9 waterbakken per dag naar binnen..........dus slobberen kon ze........

Eerst vond ik dat best eng, en kroop met mijn kop onder mijn kussen en durfde niet naar toilet s'nachts zonder de lamp aan te doen...........maar ik heb haar "weggestuurd", heb gezegt dat het goed was en dat ze mocht gaan...nu zit ze af en toe bij Liz........hahahahaha.........

Tja,ik kan het maar niet goed van me afzetten.Ben er toch te veel mee bezig.En ik blijf me op de een of andere manier toch een beetje schuldig voelen,en ik weet dat ik het NIET moet doen.Nou ja ik hoop dat ze in ieder geval rust heeft(gevonden)


Caro

Carootje schreef:Tja,ik kan het maar niet goed van me afzetten.Ben er toch te veel mee bezig.En ik blijf me op de een of andere manier toch een beetje schuldig voelen,en ik weet dat ik het NIET moet doen.Nou ja ik hoop dat ze in ieder geval rust heeft(gevonden)


Caro

Lieve lieve Caro, ik hoop dat jij ook rust kunt vinden in het feit dat Lola er niet meer is, maar vooral dat je het jezelf vergeeft en jezelf er vrede mee laat hebben dat het gegaan is zoals het is gegaan......ik denk dat dit een stuk acceptatie is wat tijd nodig heeft........maar waar jezelf ook heel veel zelf in kunt doen........ik hoop dat ik tzt jou mag helpen........je weet wel wat ik bedoel......... :wink: