Hadden jullie dat nou ook,voorgevoelens dat je dier het deze keer niet zou redden ondanks de geruststellende woorden van de dierenarts en de omgeving?
Hadden jullie dat nou ook,het idee dat je dier op het laatst wat meer afstand nam van het gezinsleven alsof hij zo het naderende afscheid wat gemakkelijker wilde maken?
Hadden jullie ook de laatste nachten voor het heengaan zulke intense dromen over je dier?
Hadden jullie dat nou ook dat je dier de dag voordat ................ hij je aankeek met zo'n blik van : Laat me alsjeblieft gaan.
Hadden jullie dat nou ook,het gevoel dat je dier nog heel dicht bij je was na zijn overlijden?
Hadden jullie dat nou ook?
Hadden jullie dat nou ook?
Laatst gewijzigd door Aslan op do jun 23, 2005 1:04 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
Niet alles wat je beschrijft heb ik gevoeld bij Pablo.
Wel dat ze nog steeds om me heen huppeld.
Bij de kleine meid had ik dat gevoel gelijk nadat we haar bij de anderen in de werpkist hadden gelegd, dat kwam omdat ze eruit zag als een visje op het droge........ik zag gelijk dat er iets niet goed was.....ondanks de zorgen van twee dierenartsen en de bemoedigende woorden van deze deskundigen "wist" ik dat dit nooit goed zou komen......
Bij Pablo heb ik pas nog wel en droom gehad dat ze heel erg ziek was......door haar poten zakte, epileptische aanvallen kreeg, dit was in mijn droom dit heeft ze tijdens haar ziek zijn gelukkig niet gehad......
Of deze droom iets betekend weet ik niet maar ik zie het als 'mededeling' dat we het echte lijden voor zijn geweest......
Wel dat ze nog steeds om me heen huppeld.
Bij de kleine meid had ik dat gevoel gelijk nadat we haar bij de anderen in de werpkist hadden gelegd, dat kwam omdat ze eruit zag als een visje op het droge........ik zag gelijk dat er iets niet goed was.....ondanks de zorgen van twee dierenartsen en de bemoedigende woorden van deze deskundigen "wist" ik dat dit nooit goed zou komen......
Bij Pablo heb ik pas nog wel en droom gehad dat ze heel erg ziek was......door haar poten zakte, epileptische aanvallen kreeg, dit was in mijn droom dit heeft ze tijdens haar ziek zijn gelukkig niet gehad......
Of deze droom iets betekend weet ik niet maar ik zie het als 'mededeling' dat we het echte lijden voor zijn geweest......
ik heb het heel erg sterk gehad met dolly en rakker
hij keek echt regelmatig zo van ik kan niet meer help me dan . en zodra hij DE prik kreeg zag je gewoon aan hem dat hij opgelucht was en dat het goed was het duurde ook niet lang voordat hij weg was en toen we thuis kwamen keek ik automatisch de tuin in en het leek net alsof hij daar stond en weg liep de schuur in het was goed.
en heb het gehad met dolly dat ze veel aanhankelijker werd vaker op schoot koppies geven miauwen etc etc onderweg naar de DA was ze heel rustig terwijl het de eerste keer was voor haar dat ze in een kattenmandje zat en de straat op ging ( ouders van martijn hebben haar nooit laten helpen of enten) we kwamen binnen doe dedeksel omhoog haal haar eruit en ze deed niks ging op de tafel zitten DA laten zien wat er loos was en wat mijn conclussie was hij vroeg eerst wat we wilde nog even meenemen of meteen inslapen. zeiden allebei als we haar mee nemen kom ik niet meer terug en ze keek ons aan en het wasnet alsof ze knikte en hij ging de spuit pakken en ze ging dicht tegen ons aan staan en ging liggen hij gaf haar een prik en ze was tijdens de narcose eigenlijk al weg een 2de prik was niet mee rnodig het was okee
toen we thuis waren heeft martijn eerst 2 uur zitten huilen met beautje naast zich (die hijhalf aan het platknuffelen was)
het klinkt misschien vreemd vor de gene die mij niet kennen
ik zie zowel rakker als dolly nog regelmatig rond lopen ze zijn hier in huis en zijn tevreden met onze beslissing
hij keek echt regelmatig zo van ik kan niet meer help me dan . en zodra hij DE prik kreeg zag je gewoon aan hem dat hij opgelucht was en dat het goed was het duurde ook niet lang voordat hij weg was en toen we thuis kwamen keek ik automatisch de tuin in en het leek net alsof hij daar stond en weg liep de schuur in het was goed.
en heb het gehad met dolly dat ze veel aanhankelijker werd vaker op schoot koppies geven miauwen etc etc onderweg naar de DA was ze heel rustig terwijl het de eerste keer was voor haar dat ze in een kattenmandje zat en de straat op ging ( ouders van martijn hebben haar nooit laten helpen of enten) we kwamen binnen doe dedeksel omhoog haal haar eruit en ze deed niks ging op de tafel zitten DA laten zien wat er loos was en wat mijn conclussie was hij vroeg eerst wat we wilde nog even meenemen of meteen inslapen. zeiden allebei als we haar mee nemen kom ik niet meer terug en ze keek ons aan en het wasnet alsof ze knikte en hij ging de spuit pakken en ze ging dicht tegen ons aan staan en ging liggen hij gaf haar een prik en ze was tijdens de narcose eigenlijk al weg een 2de prik was niet mee rnodig het was okee
toen we thuis waren heeft martijn eerst 2 uur zitten huilen met beautje naast zich (die hijhalf aan het platknuffelen was)
het klinkt misschien vreemd vor de gene die mij niet kennen
ik zie zowel rakker als dolly nog regelmatig rond lopen ze zijn hier in huis en zijn tevreden met onze beslissing
Toen Sjennie net was overleden voelde ik hem s'avonds naast me kruipen op de bank en ik voelde het gewicht van zijn koppie zelfs op mijn been.In mijn dromen was het weer de gezonde hond die keihard over de velden rende.
Toen Shebo was overleden had ik nog zoveel vragen en wes bang dat ik hem te vroeg had laten gaan.In mijn dromen liet hij me zien dat hij heel veel pijn had en anders agressief was geworden.
Ook vroeg ik mij af of als ik zelf eenmaal ben heengegaan hem zal ontmoeten en hij liet me in een droom zien dat hij aan de overkant van de straat op me zou wachten. Deze droom was heel bijzonder omdat Shebo een zogenaamd 'rugzakhondje' was,hij was nooit verder als 2 meter bij me vandaan en ging zelfs mee naar de wc. :oops: In die droom was hij toch echt aan de overkant van een brede straat.
3 maanden na de dood van Shebo kwam Aslan in mijn leven en Aslan is zo heel anders.Behalve op Shebo's verjaardag,toen kwam hij naast me zitten en legde zijn kop op mijn hand en ging recgtopzittend slapen net zoals Shebo dat de laatste tijd deed.Dit heeft hij daarna nog één keer gedaan met de eerste kerst na zijn overlijden toen ik het zo vreselijk moeilijk had en als in een stil gebed aan hem vroeg :"Shebo,help me nou toch,ik kan dit niet alleen.
Toen Shebo was overleden had ik nog zoveel vragen en wes bang dat ik hem te vroeg had laten gaan.In mijn dromen liet hij me zien dat hij heel veel pijn had en anders agressief was geworden.
Ook vroeg ik mij af of als ik zelf eenmaal ben heengegaan hem zal ontmoeten en hij liet me in een droom zien dat hij aan de overkant van de straat op me zou wachten. Deze droom was heel bijzonder omdat Shebo een zogenaamd 'rugzakhondje' was,hij was nooit verder als 2 meter bij me vandaan en ging zelfs mee naar de wc. :oops: In die droom was hij toch echt aan de overkant van een brede straat.
3 maanden na de dood van Shebo kwam Aslan in mijn leven en Aslan is zo heel anders.Behalve op Shebo's verjaardag,toen kwam hij naast me zitten en legde zijn kop op mijn hand en ging recgtopzittend slapen net zoals Shebo dat de laatste tijd deed.Dit heeft hij daarna nog één keer gedaan met de eerste kerst na zijn overlijden toen ik het zo vreselijk moeilijk had en als in een stil gebed aan hem vroeg :"Shebo,help me nou toch,ik kan dit niet alleen.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
corakoops schreef:ben nou toch ff het plaatje kwijt.......Aslan is toch de grote hond op de foto? wie is dan dat kleintje???
ja erg he? als je de 40 gepasseerd bent laat je geheugen je in de steek hoor..... :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:
Hahaha,ja,ouder worden gaat met gebreken he meis. :wink:
Aslan is de grote hond van het plaatje en is een kruising Herder/Husky.Hij is in Spanje als puppie gevonden samen met 5 broertjes en zusjes.Hij is in de opvang gekomen bij PAWS http://www.pawsholland.nl/ die bij sommigen van jullie wel bekend zal zijn door Belinda Meuldijk. Na een aantal maanden werd hij in een restourant geplaatst waar hij overdag met de kinderen mocht dollen maar s'nachts als waakhond moest dienen.Dit was helemaal niets voor Aslan met zijn zachtaardige karakter en hij werd al snel teruggebracht.Hij kwam in Nederland op de site van PAWS te staan maar vond ook hier niet snel een thuis omdat Huskys als moeilijke honden bekend staan. :? Aslan was ongeveer 10 maanden toen hij naar Nederland kwam en hij bij ons het gezin kwam versterken.
Het kleine hondje op mijn onderschrift is Nadja.Nadja komt ook via PAWS maar dan uit Roemenië.Nadja was een roemeens zwerfhondje met maar drie pootjes (ze heeft daar een aanrijding gehad en één van haar pootjes moest geamputeerd worden).In Roemenië zijn de mensen zo arm en een kruising Chihuahua met maar drie pootjes is niet echt intressant om in huis te halen natuurlijk. :roll: Ook in Nederland stond ze niet hoog op de lijst van populaire honden (alles moet pefect zijn in de ogen van de meeste mensen) en na een maand of drie besloot ik de knoop door te hakken:Nadja was voor mij! Zelf zit ik vanwege Multiple Sclerose in een scootmobieltje en Nadja kan als ze moe is tussen mijn benen meerijden.Nadja is het vrolijkste hondje wat je je bedenken kunt en heeft totaal geen last van haar handycap.
Laatst gewijzigd door Aslan op vr jul 01, 2005 6:33 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
Hoeveel dieren je ook in huis haalt,diegene die je achter liet vergeet je nooit
Groetjes Marion
Tjeetje wat een verhaal zeg !
Ik vind het altijd zo moedig van mensen om een hondje met een verleden in huis te halen.
Je weet nooit of het diertje je zal gaan vertrouwen en of het allemaal goed zal komen.Daarbij speelt natuurlijk dat vaak de hele achtergrond van zo'n diertje nooit helemaal bekend zal worden en dat het dus meestal gissen blijft.
Persoonlijk heb ik alle respect voor deze mensen en dus helemaal voor jou ! Petje af hoor !
Misschien als ik wat ouder ben en dat ik meer thuis zal zijn, ik erover zal gaan denken om ook zo'n hondje een tweede kans te kunnen geven.
Het geeft wel een heel goed gevoel.
Ik vind het altijd zo moedig van mensen om een hondje met een verleden in huis te halen.
Je weet nooit of het diertje je zal gaan vertrouwen en of het allemaal goed zal komen.Daarbij speelt natuurlijk dat vaak de hele achtergrond van zo'n diertje nooit helemaal bekend zal worden en dat het dus meestal gissen blijft.
Persoonlijk heb ik alle respect voor deze mensen en dus helemaal voor jou ! Petje af hoor !
Misschien als ik wat ouder ben en dat ik meer thuis zal zijn, ik erover zal gaan denken om ook zo'n hondje een tweede kans te kunnen geven.
Het geeft wel een heel goed gevoel.